เมือง โคลัมบัส ถูก ตั้ง ชื่อ ตาม ศตวรรษ ที่ 15 คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส ผู้ สํารวจ ชาว อิตาลี ใน เมือง ที่ ก่อตั้ง เมือง ใน ปี 1812 เมืองนี้เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลก ที่มีชื่อว่านักสํารวจ ผู้ที่แล่นเรือไปยังดินแดนอเมริกา ในนามของอิซาเบลล่า ที่ 1 แห่งคาสติลและสเปน แม้ว่าจะไม่มีประวัติที่เชื่อถือได้ อยู่ เช่น เหตุใดโคลัมบัส ผู้ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับเมืองหรือรัฐโอไฮโอ ก่อนที่เมืองจะก่อตั้ง ถูกเลือกให้เป็นชื่อของเมือง โคลัมบัส เรื่องของเมืองนี้บ่งชี้ว่า สมาชิกสภานิติบัญญัติของรัฐและราษฎรท้องถิ่นชื่นชมนักสํารวจมากพอที่จะโน้มน้าวให้นักกฎหมายคนอื่น ๆ ตั้งชื่อให้ตั้งถิ่นฐาน โคลัมบัส

ตั้งแต่ ศตวรรษ ที่ 20 ปลาย ๆ นัก ประวัติศาสตร์ ได้ วิพากษ์วิจารณ์ โคลัมบัส ที่ เริ่ม การ ยึดครอง อเมริกา ของ ยุโรป และ สําหรับ การ กดขี่ กดขี่ และ การ กดขี่ ชาติ ต่างๆ ความพยายามเอาสัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับตัวสํารวจในวันที่ของเมืองออกจากคริสต์ทศวรรษ 1990 ท่ามกลางการประท้วงของจอร์จ ฟลอยด์ ในปี 2563 มีคําร้องหลายฉบับที่ผลักดันให้เมืองนี้ถูกเปลี่ยนชื่อ

ชื่อ เล่น สําหรับ เมือง นี้ ได้ รวม ไป ถึง "เมือง ดิสคัฟเวอรี " อาร์ช ซิตี้ " " "เมือง หลวง อินดี้ อาร์ต " " " คาว ทาวน์ " " เมือง ใหญ่ ที่สุด ใน อเมริกา " และ " Cbus "

โบราณและยุคก่อน

สุสานหัตถ์ แคมป์เบล

ระหว่างปี 1000 ก่อนคริสตกาล และ 1700 นาฬิกา เขต เมือง โคลัมบัส เป็น ศูนย์กลาง ของ วัฒนธรรม พื้นเมือง ที่ เรียก ว่า ผู้ สร้าง โมลด์ วัฒนธรรม ต่าง ๆ ได้ รวม ไป ถึง อเดนา ฮอปเวลล์ และ ค่าย ชาว โบราณ หลักฐานทางกายภาพที่เหลืออยู่ ของวัฒนธรรม คือหมาป่าฝังศพของพวกเขา และสิ่งที่พวกเขามี หมาป่า ที่ เหลือ อยู่ ของ รัฐ โอไฮโอ ส่วน ใหญ่ อยู่ นอก เขต เมือง โคลัมบัส ถึงแม้ว่า สวน ชรัม จะ ถูก เก็บ ไว้ ตอน นี้ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ สวน สาธารณะ และ สถานที่ แห่ง ประวัติศาสตร์ ถนนมูนด์ของเมืองนี้ ได้ชื่อมาจากดินที่มีอยู่ โดยแยกของเมาน์และถนนสูง ดินเหนียวที่ฝังแน่นเป็นอิฐสําหรับอาคารอิฐดินส่วนใหญ่ของเมืองนี้ หลาย คน ได้ ถูก ใช้ ใน บ้าน รัฐโอไฮโอ ใน เวลา ต่อ มา ศูนย์ประวัติศาสตร์โอไฮโอของเมือง เก็บรักษาวัตถุจากวัฒนธรรมเหล่านี้

คริสต์ศตวรรษที่ 18: รัฐโอไฮโอ

แผนที่ของประเทศโอไฮโอ้ระหว่างปี ค.ศ. 1775 ถึง 1794 คือ แสดงสถานที่สู้รบและการสังหารหมู่รอบพื้นที่ที่จะกลายเป็นโอไฮโอ

บริเวณดังกล่าวรวมถึงเขตโคลัมบัสในยุคปัจจุบันที่เคยประกอบไปด้วยประเทศโอไฮโอ ภายใต้การควบคุมของจักรวรรดิอาณานิคมฝรั่งเศสผ่านทางเขตการปกครองใหม่ของฝรั่งเศสตั้งแต่ปี ค.ศ. 1663 จนถึงปี ค.ศ. 1763 ใน ศตวรรษ ที่ 18 ผู้ ค้า ใน ยุโรป ก็ ลอย เข้า มา ใน พื้นที่ นี้ ได้ ดึงดูด การค้า ขน สัตว์ พื้นที่ดังกล่าวมักถูกจับได้ระหว่างการสู้รบ รวมทั้งผลประโยชน์ของอเมริกันอินเดียนและยุโรป ในช่วง ทศวรรษ 1740 ผู้ ค้าในเพนซิลเวเนีย ได้ เข้า ยึด อาณาเขต จนกระทั่ง ชาว ฝรั่งเศส ได้ ขับ ไล่ พวกเขา การต่อสู้เพื่อควบคุมอาณาเขตในสงครามฝรั่งเศสและอินเดีย (ค.ศ. 1754-1763) ได้กลายมาเป็นส่วนหนึ่งของสงครามเจ็ดปีระหว่างประเทศ (1756-1763) ใน ช่วง เวลา นี้ ภูมิภาค นี้ จะ ต้อง เผชิญ กับ ความ โกลาหล การสังหารหมู่ และ การ รบ สนธิสัญญา ปี ค .ศ . 1763 ของ ปารีส ยก ประเทศ โอไฮโอ ให้ กับ จักรวรรดิ อังกฤษ

เขตการทหารเวอร์จิเนีย

หลัง จาก การปฏิวัติ อเมริกา เขต ทหาร เวอร์จิเนีย ได้ กลาย มา เป็น ส่วน หนึ่ง ของ ประเทศ โอไฮโอ ใน ฐานะ ดินแดน ของ เวอร์จิเนีย นัก อาณานิคม จาก ฝั่ง ตะวันออก ได้ เข้า มา แต่ แทนที่ จะ หา พรมแดน ที่ ว่างเปล่า พวก เขา พบ กับ คน ใน ไม อามี เดลาแวร์ ไวแอนดอท ชาว นี และ ประเทศ มิงโก รวม ทั้ง นัก ค้า ชาวยุโรป ชนเผ่าปฏิเสธการขยายตัวของสหรัฐอเมริกาซึ่งนําไปสู่ความขัดแย้งอันขมขื่นเป็นเวลาหลายปี ยุทธการที่ฟอลเลน ทิมเบอร์ ที่ชี้ขาด ได้ส่งผลในสนธิสัญญากรีนวิลล์ ซึ่งในที่สุดก็เปิดทาง สําหรับการตั้งถิ่นฐานใหม่ ใน ปี 1797 นัก สํารวจ หนุ่ม คน หนึ่ง จาก เวอร์จิเนีย ชื่อ ลูคัส ซัลลิแวนท์ ได้ ก่อตั้ง ที่ ตั้ง ถิ่นฐาน ถาวร บน ฝั่ง ตะวัน ตก ของ ส้อม แห่ง แม่น้ํา ไซโอโต และ แม่น้ํา โอเลน แทงกี ผู้ชื่นชมเบนจามิน แฟรงคลิน ซัลลิแวนท์ เลือกตั้งชื่อ หมู่บ้านชายแดนของเขาว่า "แฟรงคลินตัน" พื้นที่แห่งนี้เป็นที่ต้องการสําหรับแม่น้ําที่สามารถเดินทางได้ แต่ตอนแรกกํามะถันได้ถูกสกัดกั้นเมื่อในปี 2541 น้ําท่วมขนาดใหญ่ได้พัดเข้าสู่พื้นที่ใหม่แห่งนี้ เขา พยายาม และ หมู่บ้าน ก็ ถูก สร้าง ขึ้น ใหม่ แม้ จะ ดู จะ อยู่ ใน ดิน มาก กว่า

หลังการปฏิวัตินั้น ที่ดินบางส่วนของแฟรงคลินและประเทศที่อยู่ติดกันต่างถูกรัฐสภาของสหรัฐอเมริกาตั้งให้ระงับการครอบครองโดยชาวแคนาดาและโนวาสโคเทิน ซึ่งเห็นใจเหตุอาณานิคมต่าง ๆ และยึดแผ่นดินและครอบครองโดยรัฐบาลอังกฤษ ระบบการอพยพประกอบด้วยพื้นที่ 103,000 เอเคอร์ (42,000 เอเคอร์) คือระยะทาง 42 ไมล์ (68 กม.) และกว้าง 3-4.5 ไมล์ (4.8-7.2 กม.) และถูกอ้างกรรมสิทธิ์โดยชายที่มีสิทธิ์รับสิทธิ์ใช้ 67 คน สถานี ใน โอไฮโอ เคย ตั้ง อยู่ บน พื้น ดิน ครั้ง หนึ่ง เคย ถูก จับ ใน เส้นทาง อพยพ

คริสต์ศตวรรษที่ 19: เมืองหลวงของรัฐ ที่ตั้งของเมือง และการพัฒนา

หลัง จาก ที่ โอไฮโอ ได้ มา ถึง รัฐ ใน ปี 1803 การ ต่อสู้ ทาง การเมือง ใน หมู่ ผู้ นํา ที่ โดดเด่น ใน โอไฮโอ ได้ นํา ไป สู่ เมือง ชิลลิโคท ไป ยัง เมือง ซาเนสวิลล์ และ กลับ มา อีก การเรียกร้องให้มีการตั้งถิ่นฐานอยู่ตามกฎหมายของรัฐถือว่าแฟรงคลินตัน ดับลิน เวอร์ธิงตัน และเดลาแวร์ ก่อนที่จะประนีประนอมเกี่ยวกับแผนการสร้างเมืองใหม่ในศูนย์กลางของรัฐ ใกล้กับเส้นทางคมนาคมขนาดใหญ่ โดยเฉพาะแม่น้ํา นอกจาก นี้ ผู้ ที่ มี เจ้าของ ที่ดิน แฟรง คลินตัน ได้ บริจาค เงิน จํานวน 2 หน่วย 10 เอเคอร์ (4 . 0 ฮา ) ใน ความ พยายาม ที่จะ โน้มน้าว ให้ รัฐ เคลื่อนย้าย ทุน ของ รัฐ ไป ที่ นั่น พื้นที่ทั้งสองถูกตั้งให้เป็นแคปิทอลสแควร์ (สําหรับรัฐโอไฮโอ) และเป็นเรือนจําโอไฮโอ ตั้ง ชื่อ ให้ เป็น เกียรติ แก่ คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส เมือง นี้ ก่อตั้ง ขึ้น เมื่อ วัน ที่ 14 กุมภาพันธ์ 1812 บน "ไฮ แบงส์ ตรงข้าม กับ แฟรง คลินตัน ที่ สนาม ไซโอโท ที่ รู้จัก กัน ที่สุด ใน ชื่อ ว่า วูล์ฟริดจ์ " ใน ขณะ นั้น พื้นที่ แห่ง นี้ เป็น พื้นที่ ป่า หนาแน่น ที่ ใช้ เป็น พื้นที่ ล่า สัตว์ เท่านั้น

เมือง นี้ ถูก รวม ตัว เป็น โบโร ใน วัน ที่ 10 กุมภาพันธ์ 1816 เก้าคนได้รับเลือกให้เข้ามาอยู่ในตําแหน่งต่างๆ ของนายกเทศมนตรี เจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารเงิน และคนอื่น ๆ อีกหลายคน ระหว่างปี 1816-1817 จาร์วิส ไพค์ จะเป็นนายกเทศมนตรีคนแรก แม้ว่าสงครามปี 2455 จะนําไปสู่ความรุ่งเรืองของพื้นที่แห่งนี้ แต่ภาวะเศรษฐกิจถดถอยและความขัดแย้งเกี่ยวกับพื้นที่ดังกล่าวก็ได้คุกคามความสําเร็จของเมืองใหม่นี้ สภาวะแรกเกิดไม่ค่อยดีนัก เนื่องจากโรคไข้ร้อน ซึ่งเป็นผลมาจากมาลาเรียจากแม่น้ําที่ไหลท่วม และการระบาดของอหิวาตกโรคในปี 1833 มัน นํา โคลัมบัส มา ตั้ง คณะ บริหาร สาธารณสุข ขึ้น มา ตอน นี้ เป็น ส่วน หนึ่ง ของ แผนก สาธารณสุข โคลัมบัส การระบาดของโรคนี้ซึ่งยังอยู่ในเมืองตั้งแต่เดือนกรกฎาคมถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2486 ได้คร่าชีวิตคนไป 100 คน

โคลัมบัสไม่มีแม่น้ําสายตรง หรือเส้นทางไปยังเมืองอื่นๆ ในโอไฮโอ้ ทําให้การเติบโตเริ่มต้นช้าลง ถนน แห่ง ชาติ ได้ เข้า ถึง โคลัมบัส จาก บัลติ มอร์ ใน ปี 1831 ซึ่ง ได้ ทํา ให้ เมือง นี้ เสร็จ การ เชื่อมต่อ ใหม่ ไป ยัง โอไฮโอ และ อีรี่ คาแนล ซึ่ง ทั้ง สอง สาย นี้ ทํา ให้ เกิด การเติบโต ของ ประชากร คลื่นของผู้อพยพชาวยุโรปคลื่นหนึ่ง นําไปสู่การสร้างความขัดแย้งทางชาติพันธุ์สองแห่ง บนชายเขตของเมือง ชาวไอริชคนใหญ่ตั้งรกรากอยู่ทางเหนือบนถนนนาเกิน (ปัจจุบันอยู่ทั่วประเทศบูลาวาร์ด) ขณะที่ชาวเยอรมันเอาผลประโยชน์จากแผ่นดินที่ถูกไปทางใต้ ทําให้ชุมชนที่เป็นที่รู้จักในนามดาส อัลเทอ ซือเดนด์ (ดิโอลด์เซาท์เอนด์) ประชากรชาวเยอรมันโคลัมบัส สร้างเบียร์มากมาย ทรินิตี้ ลูเธอแรน เซมินารี่ และมหาวิทยาลัยแคปปิตอล

ด้วย จํานวน ประชากร 3 , 500 คน โคลัมบัส ได้ ถูก จด ทะเบียน เป็น เมือง อย่าง เป็นทางการ ใน วัน ที่ 3 มีนาคม 1834 ในวันนั้นสภานิติบัญญัติได้กระทําการพิเศษขึ้น ซึ่งได้ให้อํานาจทางกฎหมายแก่สภาเทศบาลเมืองและอํานาจทางกฎหมายแก่นายกเทศมนตรี การเลือกตั้งได้จัดขึ้นในเดือนเมษายนของปีนั้น โดยผู้มีสิทธิออกเสียงเลือกตั้งได้เลือกจอห์น บรูคส์ เป็นนายกเทศมนตรีคนแรกที่ได้รับเลือกตั้งโดยชอบ โคลัมบัส ได้ สร้าง เมือง ที่ แยก ออกจาก กัน ใน ขณะ นั้น ของ แฟรง คลินตัน ใน ปี 1837

มุมมองของเมืองจากมหาวิทยาลัยหลวงใน ค.ศ. 1854

ในปี 1850 รถไฟโคลัมบัสและซีเนียได้กลายเป็นรางรถไฟแห่งแรกในเมือง ตามด้วยถนนคลีฟแลนด์ โคลัมบัสและซินซินาติในปี 1851 ทางรถไฟสองสายนี้สร้างสถานีร่วมแห่งหนึ่งทางด้านตะวันออกของถนนสายสูงทางตอนเหนือของเมืองนาเกิน (ต่อมาเรียกว่า ถนนสาธารณะเหนือ) การขนส่งระบบรางในโคลัมบัสเพิ่มขึ้น—ภายในปี 1875 ทางรถไฟแปดสายได้รับใช้ในโคลัมบัส และทางบริษัทรถไฟได้สร้างสถานีรถไฟแห่งใหม่ที่สลับซับซ้อนยิ่งขึ้น การระบาดของอหิวาตกโรคอีกครั้ง ได้เกิดขึ้นที่โคลัมบัสในปี 1849 ทําให้เกิดการเปิดสุสานสีเขียวในเมือง

7 มกราคม 1857 สถานี รัฐโอไฮโอ ได้ เปิด ขึ้น หลัง จาก ก่อสร้าง 18 ปี การสร้างสถานที่ ยังคงดําเนินต่อไปจนถึงปี 1861

ก่อนที่จะยกเลิกทาส ทางใต้ของสหรัฐอเมริกาในปี 1863 รถไฟใต้ดินเคยทํางานอยู่ในโคลัมบัส นํา โดย เจมส์ เพรสตัน พอยด์เตอร์ ผู้ ให้ คํา อธิบาย มา ถึง โคลัมบัส ใน ทศวรรษ 1830 และ ได้ กลาย มา เป็น นัก เทศน์ และ ผู้ นํา แบปติสต์ ใน ชุมชน แอฟริกัน -อเมริกัน ของ เมือง จนกระทั่ง ถึง ช่วง หัน ของ ศตวรรษ

ในช่วงสงครามกลางเมือง โคลัมบัสเป็นฐานสําคัญ สําหรับกองทัพสหภาพอาสาสมัคร มันใช้กําลังทหารจํานวน 26,000 นาย และจับนักโทษสงคราม 9,000 นายให้อยู่ในค่ายเชส ณ บริเวณที่ซึ่งขณะนี้เป็นย่านฮิลล์ท็อปของโคลัมบัสตะวันตก ทหารสมาพันธรัฐกว่า 2,000 นายยังคงถูกฝังอยู่ที่บริเวณนั้น ทําให้เป็นสุสานของสมาพันธ์ที่ใหญ่ที่สุดของเกาหลีเหนือ ทางตอนเหนือของโคลัมบัส ตามถนนเดลาแวร์ กองทัพปกติได้ตั้งค่ายโทมัสเป็นที่ซึ่งทหารราบที่ 18 ของสหรัฐฯ จัดตั้งและฝึกอบรม

ด้วยผลของกฎหมายมอร์ริล แลนด์ แกรนท์ วิทยาลัยเกษตรและกลศาสตร์แห่งโอไฮโอ (ซึ่งกลายเป็นมหาวิทยาลัยรัฐโอไฮโอ) ซึ่งก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 1870 ในอดีตอันดับวิลเลียมและฮันนานีล

ภาพจากมุมสูงของโคลัมบัสในปี ค.ศ. 1872

เมื่อ สิ้น ศตวรรษ ที่ 19 โคลัมบัส ได้ กลับ มา อยู่ ใน บ้าน ของ ธุรกิจ การผลิต หลาย ๆ ธุรกิจ เมืองนี้เป็นที่รู้จักในนาม "Buggy Cappital of the World" ต้องขอบคุณโรงงานรถขนขยะ 2 โหล โดยเฉพาะอย่างยิ่งบริษัท Columbus Buggy ก่อตั้งขึ้นในปี 1875 โดย C.D. ไฟร์สโตน บริษัท โคลัมบัส คอนโซลิเดต บริวด์ ยัง เพิ่ม ขึ้น เรื่อย ๆ ใน ช่วง เวลา นี้ และ อาจ ประสบความ สําเร็จ ได้ มาก กว่า ก็ คือ มัน ไม่ ใช่ สําหรับ สันนิบาต ต่อต้าน ซาลูน ใน เวสเตอร์วิลล์ ใกล้เคียง

ในอุตสาหกรรมเหล็ก ชายที่มีความคิดล่วงหน้าชื่อ แซมมวล พี. บุช เป็นประธานบริษัทปราสาทเหล็กบัคอาย โคลัมบัส ยัง เป็น ที่ นิยม ของ องค์กร แรงงาน ใน ปี 1886 ซามูเอล โกมเปอร์ ได้ ก่อตั้ง สมาพันธ์ แรงงาน อเมริกัน ใน หอ พัก ดรูอิด บน เอส ถนน สาย ที่ สี่ และ ใน ปี 1890 คน งาน ของ สหรัฐ ฯ ก็ ก่อตั้ง ขึ้น ที่ หอ ครอง นคร เก่า ใน ปี 1894 เจมส์ เธอร์เบอร์ ผู้ ซึ่ง จะ ได้ ทํา งาน ด้าน วรรณกรรม ที่ ยั่งยืน ใน ปารีส และ นคร นิวยอร์ก เกิด ใน เมือง วัน นี้ แผนก ละคร แห่ง รัฐโอไฮโอ มี ศูนย์ ประสิทธิภาพ แห่ง เกียรติยศ ของ เขา และ บ้าน สมัย เด็ก ของ เขา ที่ ทําเนียบ เทือร์เบอร์ ตั้ง อยู่ ใน เขต ดิสคัฟเวอรี และ อยู่ ใน ทะเบียน ประวัติศาสตร์ แห่ง ชาติ

คริสต์ศตวรรษที่ 20

ซิตี้ ซี 1924

โคลัมบัสใน ค.ศ. 1936

โคลัมบัส ได้ ชื่อ เล่น หนึ่ง ของ เมือง อาร์ช เพราะ เก้าอี้ ไม้ หลาย สิบ คัน ที่ ขยาย ไป ตาม ถนน สูง ใน ช่วง ศตวรรษ ที่ 20 ปลาย ไม้ นี้ ให้ แสง สว่าง บน ท้อง ถนน และ ใน ที่สุด ก็ กลาย มา เป็น วิธี การ ที่ พลังงาน ไฟฟ้า ถูก จัด ให้ กับ รถ ราง ใหม่ เมืองดังกล่าวได้รื้อถอนแท่นขุดเจาะและแทนที่ด้วยแสงไฟจากกลุ่มเมื่อปี 2557 แต่ได้สร้างขึ้นมาใหม่จากโลหะในเขตสั้นเหนือเมื่อปี 2545 เพื่อผลประโยชน์ทางประวัติศาสตร์ที่เป็นเอกลักษณ์

เมื่อวันที่ 25 มีนาคม 2556 น้ําท่วมใหญ่ของปี 2556 ได้ทําให้ย่านแฟรงคลินตันสูญเสียผู้คนจํานวนเก้าสิบคนที่เสียชีวิตและผู้คนหลายพันคนที่อยู่ทางตะวันตกไร้ที่อยู่อาศัย เพื่อป้องกันอุทกภัย เหล่าทหารช่างได้แนะนําให้ขยายแนวแม่น้ําไซโอโตให้กว้างขึ้นผ่านตัวเมือง สร้างสะพานใหม่ ๆ และสร้างกําแพงรักษาตามแนวฝั่ง ด้วยความแข็งแกร่งของเศรษฐกิจหลังสงครามโลกครั้งที่ 1 ความเฟื่องฟูของการก่อสร้างเกิดขึ้นในช่วงทศวรรษที่ 1920 ทําให้มีศูนย์ราชการใหม่ โรงละครโอไฮโอ อเมริกันอินชัวรันซ์ยูเนียนซิทาเดล และทางตอนเหนือ เป็นสนามกีฬาใหม่โอไฮโอ แม้ว่าสมาคมฟุตบอลอาชีพของอเมริกัน จะก่อตั้งในเมืองแคนตันในปี 2523 แต่สํานักงานใหญ่ของสมาคมได้ย้ายไปอยู่ที่โคลัมบัสในปี 2534 ที่ตึกนิวเฮย์เดน และยังคงอยู่ในเมืองจนถึงปี 2484 ใน ปี 1922 ชื่อ สมาคม ได้ ถูก เปลี่ยน ไป เป็น เนชั่นแนล ฟุตบอล ลีก ทศวรรษ ต่อ มา ใน ปี 1931 ใน การ ประชุม ใน เมือง พยาน ของ พระยะโฮวาห์ ได้ นํา ชื่อ ที่ พวก เขา รู้จัก ใน ปัจจุบัน มา ใช้

ผลกระทบ ของ ภาวะ ซึมเศร้า ครั้ง ใหญ่ อยู่ ใน โคลัมบัส น้อย ลง เมื่อ เศรษฐกิจ ที่ หลากหลาย ของ เมือง ช่วย ให้ เกิด ความ สงบ มาก กว่า เพื่อนบ้าน ที่ ฝั่ง ฝั่ง ซ้าย สงครามโลกครั้งที่สอง นํางานใหม่มามากมาย และประชากรอีกคนเพิ่มสูงขึ้น ครั้ง นี้ ผู้ เข้า มา ใหม่ ส่วน ใหญ่ คือ ผู้ ย้าย ถิ่น จาก "พื้นที่ ชนบท ที่ หดหู่ อย่าง ไม่ น่า เชื่อ " ของ แอป พา ลาเซีย ซึ่ง ใน เร็ว ๆ นี้ จะ นับ จํานวน กว่า หนึ่ง ใน สาม ของ ประชากร ที่ โต ขึ้น ของ โคลัมบัส ใน ปี 1948 ศูนย์ การค้า ของ เมือง และ ประเทศ เปิด ขึ้น ใน เขต ชานเมืองไวท์ ฮอลล์ และ ใน ปัจจุบัน ศูนย์ การค้า สมัย ใหม่ แห่ง แรก ใน สหรัฐอเมริกา

การ สร้าง ระบบ ทาง หลวง ระหว่าง รัฐ แสดง ให้ เห็น ถึง การ มา ของ การพัฒนา ชานเมือง แบบ เร็ว ใน รัฐ โอไฮโอ เพื่อ ปกป้อง ฐาน ภาษี ของ เมือง จาก การ แยก ตัว ของ ชานเมือง นี้ โคลัมบัส ได้ นํา นโยบาย ของการ เชื่อม ท่อ ระบาย น้ํา และ การ แจก น้ํา เข้า กับ เมือง เมื่อ ช่วง ต้น ทศวรรษ 1990 โคลัมบัส ได้ เติบโต ขึ้น จน กลายเป็น เมือง ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน เขต บก และ ใน ประชากร ใน โอไฮโอ

ความ พยายาม ที่จะ ฟื้นฟู ตัวเมือง โคลัมบัส ได้ ประสบความ สําเร็จ ใน ช่วง หลาย ทศวรรษ หลัง ๆ นี้ แม้ ว่า จะ เหมือน กับ เมือง ที่ สําคัญ ๆ ของ อเมริกา แต่ มรดก ทาง สถาปัตยกรรม บาง แห่ง ก็ สูญเสีย ไป ใน กระบวนการ ในทศวรรษ 1970 เครื่องหมายสําคัญ เช่น Union Station และโรงแรมนีลเฮาส์ ถูกตรวจค้นเพื่อสร้างสํานักงานใหญ่และพื้นที่จําหน่ายปลีกขนาดใหญ่ ตึก PNC Bank ถูก สร้าง ขึ้น ใน ปี 1977 และ อาคาร ของ Nationwide Plaza และ หอคอย อื่น ๆ ที่ กระจาย อยู่ ใน ช่วง เวลา นี้ การก่อสร้างศูนย์การประชุมเกรตเตอร์โคลัมบัส ได้นําการประชุมสําคัญๆ และงานแสดงสินค้ามาสู่เมือง

คริสต์ศตวรรษที่ 21

ถนนสายนั้นกลับไปที่ Short North ในปลายปี 2002

ไซโอโต ไมล์ ได้ เริ่ม พัฒนา การ ตาม แนว ริเวอร์ ซึ่ง เป็น บริเวณ ที่ มี ศูนย์ ควบคุม มิราโนวา และ สภา คอนโดมิเนียม ที่ สวน ธนาคาร เหนือ อยู่แล้ว

วิกฤตการณ์ การ ยึด ทรัพย์สิน ของ สหรัฐ ฯ ใน ปี 2553 ทํา ให้ เมือง ต้อง ซื้อ ทรัพย์สิน ที่ ถูก ยึด ไว้ มี ที่ ว่าง มากมาย เพื่อ ปรับปรุง หรือ รื้อถอน เมือง เหล่า นี้ โดย ใช้ เงิน เป็น สิบ ๆ ล้าน ดอลลาร์ ในเดือนกุมภาพันธ์ 2554 โคลัมบัสมีพื้นที่ว่าง 6,117 แห่ง ตามข้อมูลจากเจ้าหน้าที่ของเมือง

ตั้งแต่ปี 2010 โคลัมบัสได้เติบโตในประชากรและเศรษฐกิจ จาก ปี 2010 ถึง 2017 เมือง นี้ ได้ เพิ่ม งาน 164 , 000 งาน เป็น ครั้ง ที่ สอง ใน สหรัฐฯ เมือง นี้ มุ่ง ไป ที่ การ ฟื้นฟู ตัวเมือง ด้วย โครงการ ล่าสุด ที่ เป็น สวน สาธารณะ โคลัมบัส คอมมอนส์ สวน สาธารณะ ตาม สไคโอโต ไมล์ ที่ พัฒนา ขึ้น พร้อม กับ การ เดินทาง ของ ทะเล และ การพัฒนา ใน อาเรน่า ดิสตริกลินตัน ในเดือนกุมภาพันธ์และเดือนมีนาคม 2553 เมืองนี้เริ่มมีโรคโคโรนาไวรัส 2552 เป็นโรคที่ทําให้เกิดการระบาดของ COVID-19 เมือง แห่ง นี้ ประกาศ สถานการณ์ ฉุกเฉิน โดย ธุรกิจ ที่ ไม่ จําเป็น ต้อง ปิด รัฐ มี โรค นี้ อยู่ 3 , 432 ราย ใน เมือง ณ วัน ที่ 18 พฤษภาคม ต่อมาในปีเดียวกันนั้นเอง การประท้วงเกี่ยวกับการฆ่าจอร์จ ฟลอยด์ ได้เกิดขึ้นในเมืองตั้งแต่วันที่ 28 พฤษภาคมจนถึงเดือนสิงหาคม

ภาพพาโนรามาของตัวเมืองโคลัมบัสจากสะพานถนนหลัก

ดาวน์ทาวน์, 2015

ดาวน์ทาวน์โคลัมบัสสกายไลน์

การ บรรจบ กัน ของ แม่น้ํา ไซโอโต และ แม่น้ํา โอเลน แทงกี อยู่ ทาง ทิศ เหนือ ของ โคลัมบัส ใน เมือง โคลัมบัส หลักสูตร นัก ฆ่า สัตว์ เล็ก ๆ หลาย ชิ้น ใน บริเวณ เมือง โคลัมบัส รวม ไป ถึง อลัม ครีก บิ๊ก วอลนัท ครีก และ ดาร์บี้ ครีก โคลัมบัส ถูก พิจารณา ว่า มี ภูมิประเทศ ที่ ค่อนข้าง แบน ขอบคุณ ธาร น้ํา แข็ง ขนาด ใหญ่ ที่ ปกคลุม ไป ด้วย ธาร น้ํา แข็ง ใน โอไฮโอ ใน ยุค น้ํา แข็ง วิสคอนซิน อย่างไรก็ตาม มีความแตกต่างในระดับสูงในระดับความสูงที่กว้างขึ้นในพื้นที่ดังกล่าว โดยจุดสูงของเขตแฟรงคลินอยู่ที่ 1,132 ฟุต (345 ม.) เหนือระดับน้ําทะเลใกล้กับนิวอัลบานี และระดับต่ําที่สูงคือ 670 ฟุต (200 ม.) ที่แม่น้ําไซโอโตออกจากเขตใกล้กับล็อกบอร์น หาดห้วยที่ใกล้แม่น้ําและลําธารต่างๆ ได้เพิ่มความหลากหลายให้กับภูมิทัศน์ด้วย สาขาของแม่น้ําอาลัมครีกและแม่น้ําโอเลนตังกีตัดผ่านหินโสโครก ขณะที่แม่น้ําไซโอโตตัดผ่านหินปูน

เมืองนี้มีพื้นที่ทั้งหมด 223.11 ตารางไมล์ (577.85 กม^.2) ซึ่ง 217.17 ตารางไมล์ (562.47 กม) เป็นพื้นดินและ 5.94 ตารางไมล์ (15.38 กม.20 กม.) โคลัมบัส มี พื้นที่ ผืน ดิน ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน เมือง โอไฮโอ นี่เป็นเพราะแผนของจิม โรดส์ ที่จะไปเมืองใหม่ ในขณะที่ดํารงตําแหน่งนายกเทศมนตรี เมื่อ ชุมชน รอบ ๆ เติบโต ขึ้น หรือ ถูก สร้าง ขึ้น มัน ก็ มา เพื่อ ที่จะ ต้อง ใช้ สาย น้ํา ซึ่ง อยู่ ใต้ การ ควบคุม ระบบ น้ํา ของ เทศบาล โรดส์บอกชุมชนเหล่านี้ว่า ถ้าพวกเขาต้องการน้ํา พวกเขาจะต้องส่งไปยังการ รวมตัวเข้าไปในโคลัมบัส

ย่าน

ภูมิอากาศ

สภาพภูมิอากาศของเมืองนี้คือทวีปที่ชื้น (Dfa ภูมิอากาศแบบเคิปเปน) ช่วงเปลี่ยนผ่านของภูมิอากาศแบบอบอุ่นและชื้นสู่ภาคใต้ ซึ่งแสดงออกโดยฤดูร้อนที่อบอุ่นและเย็นเยือกและหนาวเหน็บ โคลัมบัสอยู่ในเขต 6a หิมะในฤดูหนาวมีแสงค่อนข้างเบาเนื่องจากเมืองไม่ได้อยู่ในเส้นทางปกติของฤดูหนาวที่แรง เช่น Noreasters ที่ตีเมืองในทิศตะวันออกไกล อีกทั้งทางตอนใต้และตะวันตกเกินกว่าที่หิมะจากทะเลสาบอีรีจะมีผลกระทบมาก แม้ทะเลสาบในเกาหลีเหนือจะสร้างช่วงเปลเมฆหมอกยาวในฤดูหนาว

อุณหภูมิสูงสุดที่บันทึกในโคลัมบัสคือ 106 °F (41 °ซ.) ซึ่งเกิดขึ้นสองครั้งในช่วงฤดูฝุ่น 1930 ครั้งเดียวเมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม ค.ศ. 1934 และอีกครั้งในวันที่ 14 กรกฎาคม 2479 อุณหภูมิที่บันทึกต่ําสุดคือ 22 °ซ.ฟ (-30 °ซ.) ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 1994

โคลัมบัสต้องมีอากาศรุนแรง ตามแบบฉบับของอเมริกาตะวันตกกลาง พายุ ฟ้า แดง รุนแรง ทํา ให้ เกิด ฟ้า ผ่า ลูก เห็บ ลูก เห็บ ใหญ่ และ พายุ ทอร์นาโด ที่ หา ได้ ยาก โดยเฉพาะ ใน ช่วง ฤดู ใบ ไม้ ผลิ และ บาง ที ก็ ตก ลง มา พายุทอร์นาโดที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 11 ตุลาคม 2006 ก่อให้เกิดความเสียหายกับ F2 อุทกภัย พายุหิมะ และ พายุ น้ํา แข็ง ก็ สามารถ เกิดขึ้น ได้ ใน แต่ละ ครั้ง

การกระจายเชื้อชาติในโคลัมบัสในปี 2010: จุด สีแดง แสดง ถึง คน อเมริกัน สีขาว จุด สี ฟ้า สําหรับ ชาวอเมริกัน สีเขียว สําหรับ ชาว อเมริกัน สี ส้ม สําหรับ ชาว อเมริกัน เชื้อสาย สเปน สีเหลือง สําหรับ เชื้อชาติ อื่น แต่ละจุดหมายถึงผู้อาศัย 25 คน

สํามะโนประชากร ค.ศ. 2010

ใน กรณี ของ สํามะโนประชากร ปี 2010 มี คน 787 , 033 คน 331 , 602 ครอบครัว และ 176 , 037 ครอบครัว อาศัยอยู่ ใน เมือง ความหนาแน่นของประชากรคือ 3,624.0 ผู้อยู่อาศัยต่อตารางไมล์ (1,399.2/km²) มี หน่วย ที่อยู่อาศัย 370 , 965 หน่วย ที่ ความ หนาแน่น เฉลี่ย 1 , 708 . 2 ต่อ ตาราง ไมล์ (659 . 5 / ²) เครื่องสําอางค์ของเมืองนี้มีสีขาว 61.5%, 28.0% สีดํา, 0.3%, ชนพื้นเมืองอเมริกัน, 4.1%, ชาวพื้นเมืองเอเชีย, 0.1%, 0.1% จากการแข่งขันอื่น ๆ 2.9% และ 3.3% จากสองการแข่งขันหรือมากกว่า ชาวสเปนหรือลาติโน ในการแข่งขัน มีประชากร 5.6%

จากทั้งหมด 331,602 ครัวเรือน 29.1% มีเด็กที่มีอายุต่ํากว่า 18 ปี 32.0% มีคู่สมรสอยู่ด้วยกัน 15.9% มีแม่บ้านหญิงที่ไม่มีสามีอยู่ด้วย 5.1% มีเจ้าของบ้านชายที่ไม่มีภรรยาอยู่ด้วย และ 46.9% ไม่ใช่ครอบครัว 35.1% ของครัวเรือนทั้งหมด ถูกสร้างขึ้นจากบุคคล และ 7.2% มีคนอยู่คนเดียว อายุ 65 ปีขึ้นไป ขนาด ของ บ้าน โดย เฉลี่ย คือ 2 . 31 และ ขนาด ของ ครอบครัว โดย เฉลี่ย คือ 3 . 04

อายุ เฉลี่ย ใน เมือง คือ 31 . 2 ปี 23.2% ของผู้อยู่อาศัยอายุต่ํากว่า 18 ปี; 14% อยู่ระหว่างอายุ 18 ถึง 24 ปี; 32.3% อยู่ระหว่าง 25 ถึง 44; 21.8% อยู่ระหว่าง 45 ถึง 64; และ 8.6% มีอายุ 65 ปีขึ้นไป การแต่งหน้าของเมืองเป็นชาย 48.8% และหญิง 51.2%

เครื่องสําอางค์

โคลัมบัส มี ประชากร คน ขาว อยู่ เป็น อันดับ สําคัญ ในปี 1900 สีขาว มีประชากร 93.4% แม้ว่า การ อพยพ เข้า เมือง ใน ยุโรป จะ ลด ลง แต่ เมือง โคลัมบัส ก็ เพิ่ง ได้ ประสบ การ เพิ่ม ขึ้น ใน แอฟริกา เอเชีย และ ละตินอเมริกา การ อพยพ เข้า มา จาก กลุ่ม ต่าง ๆ ของ เม็กซิโก อินเดีย โซ มา เลีย และ จีน แม้ว่าประชากรชาวเอเชียจะมีความหลากหลาย แต่กลุ่มชาวสเปนในเมืองส่วนใหญ่ก็ประกอบด้วยชาวเม็กซิโก แม้ว่าจะมีประชากรชาวเปอร์โตริโกที่มีชื่อเสียงก็ตาม ประเทศ อื่น ๆ มากมาย ที่ มี การ แสดง ด้วย จํานวน น้อย กว่า โดย มาก แล้ว เพราะ การ ที่ มหาวิทยาลัย โอไฮโอ สเตท ถูก นํา มา ใช้ ใน ระดับ สากล 2008 ประมาณการว่าประชากรในเมืองประมาณ 116,000 คนเป็นชาวต่างชาติที่เกิดในต่างประเทศ ซึ่งคิดเป็น 82% ของผู้อยู่อาศัยใหม่ระหว่างปี 2000 ถึง 2006 ในอัตราที่ 105 ต่อสัปดาห์ 40% ของผู้อพยพมาจากเอเชีย 23% จากแอฟริกา 22% จากลาตินอเมริกา และ 13% จากยุโรป เมืองนี้มีประชากรชาวโซมาเลียและโซมาเลีย ที่ใหญ่เป็นอันดับสองในประเทศนี้ รวมทั้งปี 2547 รวมทั้งประชากรชาวภูฏานกับเนปาลที่ใหญ่ที่สุดในโลก คือปี 2551

เนื่องจากกลุ่มประชากร ซึ่งรวมถึงกลุ่มเชื้อชาติและรายได้หลากหลาย รวมทั้งเมือง ชานเมือง และพื้นที่ชนบทใกล้เคียง โคลัมบัสถือว่าเป็นเมืองแบบอเมริกัน ซึ่งนําร้านค้าและร้านอาหารมาใช้เป็นตลาดทดสอบสําหรับผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ

โคลัมบัสยังคงเติบโตอย่างต่อเนื่อง นับตั้งแต่การก่อตั้ง การเติบโต ที่ ช้า ที่สุด ของ มัน ตั้งแต่ ปี ค .ศ . 1850 ถึง 1860 ซึ่ง ส่วน ใหญ่ แล้ว มา จาก การ ระบาด ของ อหิวาตกโรค ใน ช่วง ทศวรรษ 1850

ตามข้อมูลจากการสํารวจการลงทุนโดยตรงของญี่ปุ่นปี 2550 โดยคณะกงสุลญี่ปุ่นในดีทรอยต์ ชาวญี่ปุ่น 838 คนอาศัยอยู่ในโคลัมบัส โดยทําให้เทศบาลเมืองนี้มีประชากรญี่ปุ่นรายใหญ่เป็นอันดับสองของรัฐ รองจากดับลิน

โคลัมบัส คือ บ้าน ของ ชุมชน ของ กลุ่ม รัก พันธมิตร ที่ มี ประมาณ 34 , 952 เกย์ เลส เบี้ยน หรือ ผู้ อาศัย แบบ ไบ สเอกซ์ มัน ถูก จัด อันดับ ให้ เป็น เมือง ที่ ดี ที่สุด แห่ง หนึ่ง ใน ประเทศ สําหรับ คน เกย์ และ ชาว เลสเบีย ที่จะ มี ชีวิต อยู่ และ ยัง เป็น เมือง เกย์ ที่ มี คะแนน สูง ที่สุด ใน ประเทศ ด้วย ใน เดือนกรกฎาคม 2555 สาม ปี ก่อน การ สมรส ระหว่าง เพศ เดียว กัน ทาง กฎหมาย ใน สหรัฐอเมริกา สภา เมือง โคลัมบัส ได้ ผ่าน การ ลง ทะเบียน หุ้นส่วน ภายใน ประเทศ อย่าง เป็นเอกฉันท์

ชุมชนและสัญลักษณ์ของอิตาลี-อเมริกา

พิพิธภัณฑ์เรือและเรือซานตามาเรียซึ่งเป็นแบบจําลองซานตามาริอา ถูกเทียบชิดขอบเมืองตั้งแต่ปี 1991 ถึง 2014

โคลัมบัส มี ชาวอเมริกัน ชาว อิตาลี จํานวน มาก รวม ทั้ง โคลัมบัส อิตาลี คลับ โคลัมบัส พิฟ คลับ และ สโมสร อับรุซซี่

ชุมชน ได้ ช่วย สนับสนุน อิทธิพล ของ คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส ใน การ ดึง ความ สนใจ ของ ยุโรป ไป สู่ อเมริกา นักสํารวจชาวอิตาลีผู้ให้เครดิตแก่การค้นพบดินแดนดังกล่าวอย่างมีนัยสําคัญ โดยนักประวัติศาสตร์ได้วิพากษ์วิจารณ์อย่างลงโทษว่าเป็นผู้ริเริ่มสร้างอาณานิคมและการใช้อํานาจในทางที่ผิด การตกเป็นทาสและการคว่ําบาตรชาวพื้นเมือง นอกจาก เมือง ที่ ถูก ตั้ง ชื่อ ให้ กับ นักสํารวจ แล้ว แมวน้ํา และ ธง ของ เมือง นั้น ยัง มี การ บรรยาย เรือ ที่ เขา ใช้ ใน การ เดินทาง ไป ยัง อเมริกา ซานตา มา เรีย เป็น ครั้ง แรก อีก ด้วย แบบจําลอง ขนาด เดียว กัน ของ เรือ ซานตา มาเรีย ชิป และ พิพิธภัณฑ์ ถูก แสดง ขึ้น ใน ตัวเมือง ตั้งแต่ ปี 1991 ถึง 2014 สะพานดิสคัฟเวอรี ดิสคัฟเวอรี่ ดิสคัฟเวอรี่ ของเมืองนี้ ถูกตั้งชื่อโดยอ้างอิง "การค้นพบ" ของโคลัมบัสของอเมริกา สะพานประกอบด้วยเหรียญทองแดงที่ประกอบด้วยสัญลักษณ์ของนักสํารวจ เจนัว พาร์ค ใน ตัวเมือง มี ชื่อ ตาม เจนัว สถานที่ เกิด ของ คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส และ หนึ่ง ใน เมือง ของ พี่ สาว โคลัมบัส

คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส คูบิลี่ ใน ช่วง ปี ที่ 1992 ฉลอง ครบ รอบ 500 ปี ของ การ เดินทาง ครั้ง แรก ของ โคลัมบัส ถูก จัด ขึ้น ใน เมือง ใน ปี 1992 ผู้จัด ของ มัน ใช้ เงิน 95 ล้าน ดอลลาร์ ไป กับ มัน สร้าง นิทรรศการ ของ อเมริกา ฟลอร่า ปี 92 องค์กรยังได้วางแผนที่จะสร้างแบบจําลอง หมู่บ้านอเมริกันพื้นเมือง ท่ามกลางสถานที่อื่น ๆ ผู้นําท้องถิ่นและชาวพื้นเมืองประท้วงการประชุมในวันไว้ทุกข์ ตามด้วยการประท้วงและถืออดอาหารที่ศาลากลางจังหวัด การประท้วงทําให้หมู่บ้านพื้นเมืองไม่ถูกแสดงออก อาหารเช้าต่อปีจนถึงปี 1997 การประท้วงครั้งนี้เกิดขึ้นระหว่างการอุทิศตนให้กับแบบจําลองของซานตามาเรีย ซึ่งจัดขึ้นเมื่อปลายปี 2534 ในวันก่อนวันโคลัมบัสและในช่วงเวลาแห่งการเฉลิมฉลอง

เมืองนี้มีรูปร่างภายนอกประตูสามรูปของนักสํารวจ รูปปั้น ที่ หอ ครอง เมือง ได้ มา ส่ง มอบ และ อุทิศ ให้ กับ ชุมชน อิตาลี อเมริกัน การ ประท้วง ใน ปี 2560 มี เป้าหมาย ให้ รูป ปั้น นี้ ถูก ถอด ออก ตาม มา ด้วย เมือง หยุด ที่จะ จดจํา วัน โคลัมบัส ใน ฐานะ วัน หยุด ของ เมือง ใน ปี 2561 ในช่วงการประท้วงของจอร์จ ฟลอยด์ ปี 2563 คําร้องเพลงได้ถูกสร้างขึ้นเพื่อถอดรูปปั้นทั้งสามรูปออก และเปลี่ยนชื่อเมืองโคลัมบัส รูป สอง รูป ที่ ศาลา กลาง เมือง โคลัมบัส สเตท คอลเลจ ถูก รื้อถอน ออกไป ขณะ ที่ เมือง กําลัง มอง ไป ที่ การเปลี่ยน ธง และ ประทับตรา เพื่อ เอา ข้อมูล อ้างอิง ของ คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส ออกไป อนาคต ของ รูป ปั้น ที่ สาม ที่ สถานี โอไฮโอ จะ ถูก พูดคุย กัน ใน การ ประชุม ใน วัน ที่ 16 กรกฎาคม

เมืองแห่งนี้เป็นเมืองแรกในแปดเมืองที่มีความกว้าง 360 ฟุต (110 ม.) เกิดรูปปั้นโลกใหม่ในปี 2536 รูปปั้นคริสโตเฟอร์ โคลัมบัส ก็เสร็จสมบูรณ์ในเปอร์โตริโกในปี 2559 และสูงที่สุดในสหรัฐอเมริกา สูงกว่าลิเบอร์ตี้ 45 ฟุต (14 เมตร) สูงกว่ารูปปั้นลิเบอร์ตี้ รวมทั้งแนวถนนด้วย อย่าง น้อย 6 เมือง ใน สหรัฐ ฯ ก็ ปฏิเสธ มัน รวม ทั้ง โคลัมบัส โดย ยึด อยู่ กับ ความ สูง และ การออก แบบ

ศาสนา

มหาวิหารเซนต์โจเซฟ ที่นั่งมุขมณฑลโรมันคาทอลิก

37.6 % ของผู้อาศัยในโคลัมบัส ระบุว่าเป็นศาสนา ใน กลุ่ม นี้ 15 . 7 เปอร์เซ็นต์ ของ กลุ่ม โปรเตสแตนต์ 13 . 7 เปอร์เซ็นต์ เป็น แคธอลิก 1 . 5 เปอร์เซ็นต์ เป็น ยิว 0 . 6 % เป็น มุสลิม และ 0 . 5 % เป็น มอร์มอน ศาสนสถานที่บูชาต่างๆ ได้แก่ แบปติสต์ อีแวนเจลิคัล กรีก ออร์โธดอกซ์ นักบุญในยุคสุดท้าย ลูเธอรัน เพรสไบทีเรียน เควกเกอร์ โรมันคาทอลิก และโบสถ์ที่ไม่มีใครนับถือศาสนา

โคลัมบัสยังมีศูนย์กลางอิสลามหลายแห่ง ธรรมศาลาของชาวยิว ศูนย์พุทธศาสนา โบสถ์พราหมณ์ และสาขาของสมาคมกฤษณะเพื่อการเคารพนับถือศาสนา

สถาบันสอนศาสนาต่างๆ ได้แก่ ทรินิตี้ ลูเธอรัน เซมินารี และ โชเซพินัม คณะพอนทิฟิคอล

อาคารเออีพี สํานักงานใหญ่ของอเมริกันอิเล็กทริกพาวเวอร์

โคลัมบัสมีเศรษฐกิจที่เข้มแข็งและหลากหลายโดยทั่วไป โดยอาศัยการศึกษา การประกันธนาคาร แฟชั่น การป้องกันภัย การบิน อาหาร การขนส่งทางโลจิสติกส์ เหล็กกล้า พลังงาน การวิจัยด้านสุขภาพ การดูแลสุขภาพ การต้อนรับของ และเทคโนโลยี ใน ปี 2553 มัน เป็น หนึ่ง ใน 10 เมือง ใหญ่ ที่สุด ใน ประเทศ ตาม ข้อมูล ของ รีโลเคต อเมริกา บริษัท วิจัย ด้าน อสังหาริมทรัพย์

ตาม ข้อมูล ของ กอง ทัพ กลาง เซนต์ หลุยส์ ข้อมูล GDP ของ โคลัมบัส ใน ปี 2016 มี มูลค่า 131 พัน ล้าน เหรียญ

ในระหว่างช่วงเศรษฐกิจถดถอยที่เริ่มต้นในช่วงปลายปี 2550 เศรษฐกิจของโคลัมบัสไม่ได้ได้รับผลกระทบมากเท่ากับประเทศอื่น ๆ เนื่องจากความหลากหลายของบริษัทซึ่งดําเนินมายาวนานหลายทศวรรษ ผู้นําทางธุรกิจและผู้นําทางการเมือง คณะ บริหาร ของ อดีต นายกเทศมนตรีไมเคิล บี โคลแมนยังคงทํางานนี้ต่อไป แม้ว่าเมืองจะเผชิญกับความสับสนทางการเงินและต้องเพิ่มภาษี แต่ก็ยังมีข้อกล่าวหาอยู่บ้างว่า เนื่องจากส่วนหนึ่งของการจัดการผิดพลาดทางการเงิน เพราะ โคลัมบัส คือ เมือง หลวง ของ รัฐ มี รัฐบาล จํานวน มาก อยู่ ใน เมือง รวม ทั้ง เมือง เขต รัฐ และ นาย จ้าง รัฐ งาน ของ รัฐบาล จะ ให้ แหล่ง จ้าง งาน ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน โคลัมบัส

ใน ปี 2019 เมือง นี้ มี บริษัท 5 แห่ง ที่ มี ชื่อ อยู่ ใน รายการ ฟอร์จูน 500 ของสหรัฐ ข้อมูลพันธมิตร บริษัทประกันภัยร่วมกันทั่วประเทศ พลังงานไฟฟ้าอเมริกัน แอลแบรนด์ และสุขภาพคาร์ดินัลในดับลิน นายจ้างสําคัญอื่น ๆ ได้แก่ โรงเรียน (เช่น มหาวิทยาลัยแบทเทิลสเตต โอไฮโอ) และโรงพยาบาล (ในบรรดาโรงพยาบาลอื่น ๆ ศูนย์การแพทย์แห่งมหาวิทยาลัยโอไฮโอ และโรงพยาบาลเด็กแห่งชาติทั่วประเทศ ซึ่งเป็นหนึ่งในโรงพยาบาลสอนแห่งมหาวิทยาลัยการแพทย์แห่งรัฐโอไฮโอ) การวิจัยและการพัฒนาเทคโนโลยีขั้นสูงรวมทั้งสถาบันแบทเทิล เมโมเรียล บริษัทสารสนเทศ/ห้องสมุด เช่น ศูนย์วิจัยและสารเคมี อุตสาหกรรมนิวเคลียร์ฮันทิงตัน ผู้ผลิตเหล็กและอุตสาหกรรมด้านการเงิน เช่นเจพีมอร์แกน ทิงตัน แบนช์ และโอเวน คอร์นิ่ง เวนดี้กับไวท์ คาสเซิ่ล ก็กําลังมุ่งหน้าไปที่โคลัมบัส บริษัทต่างชาติรายใหญ่ที่ดําเนินงานหรือมีส่วนในเมืองประกอบด้วย ไซเมนส์และโรเซน แลบอราทอรีส์ในเยอรมนี ไวซาลา บริษัทโทมาสโก มัลซิเบอร์ อิงค์ การผลิต Y รวมทั้งบริษัทเอบีกรุ๊ปและเมตเทเลโด ซึ่งมีฐานปฏิบัติการอยู่ในสวิตเซอร์แลนด์

อุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่ม

ตลาดเหนือ

ตลาดเหนือ ตลาดสาธารณะ และอาหาร ตั้งอยู่ใจกลางเมือง ใกล้กับทางเหนือสั้น มัน เป็น ตลาด สาธารณะ แห่ง เดียว ที่ เหลือ อยู่ ใน ตลาด เดิม ของ โคลัมบัส 4 แห่ง

ร้านอาหารสิบร้านมีฐานอยู่ในบริเวณโคลัมบัส: ชาร์ลี กริลล์ ซับส์, สเต็ก เอสเคป, ไวท์ คาสเซิล, คาเมรอน มิทเชล ภัตตาคาร บ๊อบ อีแวนส์, ร้านแมกซ์ แอนด์ เออร์ม่า, ร้านเดม่อน กริลล์, รางวัลพิซซ่า และร้านเวนดี้ เวนดี้ บริษัท ฟอร์จูน 500 บริษัท ได้ดําเนินการร้านแรกในเมือง ทั้งพิพิธภัณฑ์และร้านอาหารจนถึงเดือนมีนาคม 2007 เมื่อร้านปิดลงเนื่องจากรายได้ต่ํา บริษัท กําลัง มี สํานักงานใหญ่ อยู่ ใน ขณะ นี้ นอก เมือง ใน ดับลิน ใกล้ ๆ บัดไวเซอร์มีเบียร์ใหญ่ อยู่ทางด้านเหนือ ทางใต้ของ I-270 และ Worthington โคลัมบัส ยัง เป็น บ้าน ของ พวก เขา ด้วย เช่น กัน ใน หลาย ๆ กลุ่ม มี สัมพันธ์ เล็ก ๆ กับ ภาพ พับ ผู้ผลิตอาหารแช่แข็งในเอเชียและอดีตร้านอาหารไทกิคาฮิกิฟูดส์ ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของโคลัมบัส บริษัท Wasstrom บริษัท ผู้ผลิตอุปกรณ์และวัสดุหลักสําหรับภัตตาคาร ตั้งอยู่ทางด้านเหนือ

ปฐพีสัญลักษณ์

เดอะเลเวคทาวเวอร์

โคลัมบัสมีตึกที่โดดเด่นมากมาย รวมทั้งสถานีโอไฮโอ ศูนย์จัดการ โอไฮโอ และเกรทเทอร์ โคลัมบัส คอนเวนชัน เซ็นเตอร์ โรดส์ สเตท ออฟฟิศ ทาวเวอร์ เลเวค และ One Nationwideพลาซ่า

การก่อสร้างคฤหาสน์โอไฮโอเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1839 ในโครงสร้างพื้นที่ขนาด 10 เอเคอร์ (4 ฮา) ที่ได้บริจาคโดยผู้ที่มีชื่อเสียงจํานวนสี่คนในโคลัมบัส แผน นี้ ก่อตั้ง แคปิตอล สแควร์ ขึ้น มา ซึ่ง ไม่ ใช่ ส่วน หนึ่ง ของ โครงร่าง ดั้งเดิม ของ เมือง สร้างหินปูนโคลัมบัสจากบริษัท Marble Cliff Quarry ซึ่งตั้งอยู่บนรากลึก 18 ฟุต (5.5 ม.) ซึ่งถูกบรรจุโดยแก๊งแรงงานคุก ข่าวลือว่าประกอบด้วยมวลชนส่วนใหญ่ถูกจําคุกจากการถูกจําคุก มัน มี มุข บน ชาน บ้าน ที่ อยู่ ใน ยุค กลาง ที่ มี โคโลเนด ของ โหมด ดอริค แบบ ดั้งเดิม และ แบบ กรีก โบราณ ส่วนกลางที่กว้างและต่ํา สนับสนุน กลองแอสไตลาร์ที่มีหน้าต่าง ภายใต้โดมเลื่อยต่ําที่มองไม่เห็น ที่ส่องแสง โรทันดาภายใน มี งาน ศิลปะ หลาย ชิ้น ทั้ง ภายใน และ นอก อาคาร รวม ไป ถึง อนุสาวรีย์ วิลเลียม แมคคินลีย์ ที่ อุทิศ ให้ ใน ปี 1907 ต่าง จาก อาคาร แคปิตอล ของรัฐ สหรัฐ ฯ จํานวน มาก อาคาร รัฐโอไฮโอ เป็น หนึ่ง ใน หลัก สถาปัตยกรรม ของ แคปิตอล แห่ง ชาติ ในช่วงการก่อสร้าง 22 ปีของสถาปนิก 7 คนถูกจ้าง สถาบัน แห่ง นี้ ถูก เปิด ให้ กับ สภา นิติบัญญัติ และ สาธารณชน ใน ปี ค .ศ . 1857 และ เสร็จสมบูรณ์ ใน ปี 1861 มัน อยู่ ที่ สี่ แยก ของ ถนน บราด และ ถนน สูง ใน ตัวเมือง โคลัมบัส

ก่อตั้ง ขึ้น ใน ปี 1848 สุสาน กรีน ลอว์น เป็น สุสาน ที่ ใหญ่ ที่สุด แห่ง หนึ่ง ใน ภาค ตะวัน ตก กลาง ของ สหรัฐอเมริกา

ภายในเขตมรดกของสวนขับขี่ คือบ้านเดิมของเอ็ดดี้ ริคเคนแบคเกอร์ นักบินขับไล่เอซี่ในสงครามโลกครั้งที่สอง สร้าง ขึ้น ใน ปี 1895 บ้าน หลัง นั้น ได้ กําหนด สถานที่ สําคัญ ทาง ประวัติศาสตร์ แห่ง ชาติ ใน ปี 1976

พิพิธภัณฑ์และศิลปะสาธารณะ

พิพิธภัณฑ์ศิลปะโคลัมบัส

COSI, พิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์และเด็ก

โคลัมบัสมีพิพิธภัณฑ์และห้องแสดงต่างๆ พิพิธภัณฑ์ศิลปะหลักแห่งพิพิธภัณฑ์ศิลปะโคลัมบัส ซึ่งประกอบไปด้วยสถานที่หลัก และงานสะสมของพิซซูติ ที่มีศิลปะร่วมสมัยอยู่ด้วย พิพิธภัณฑ์แห่งนี้ก่อตั้งขึ้นในปี 1878 โดยมุ่งเน้นที่ศิลปะยุโรปและอเมริกาจนถึงสมัยใหม่ ซึ่งรวมถึงตัวอย่างที่ไม่ธรรมดาของลัทธิประทับใจ ลัทธิสําแดงพลังอารมณ์แบบเยอรมัน และลัทธิคิวบา พิพิธภัณฑ์ ศิลปะ ที่ โดดเด่น อีก พิพิธภัณฑ์ หนึ่ง ใน เมือง นี้ คือ ศูนย์ เว็กซ์เนอร์ สําหรับ ศิลปะ หอศิลป์ ร่วม สมัย และ สถาน วิจัย ที่ ดําเนิน การ โดย มหาวิทยาลัย รัฐโอไฮโอ

Hio History Connection มีสํานักงานใหญ่อยู่ที่โคลัมบัส โดยมีพิพิธภัณฑ์ flagship อยู่ที่ 250,000 ตารางฟุต (23,000 เมตร²) ศูนย์ประวัติศาสตร์โอไฮโอ 4 ไมล์ (6.4 กม.) ทางเหนือของเมือง ที่ อยู่ ติด กับ พิพิธภัณฑ์ คือ หมู่บ้าน โอไฮโอ เป็น หมู่บ้าน หนึ่ง ใน ช่วง เวลา ของ สงคราม กลาง เมือง อเมริกา สมาคมประวัติศาสตร์โคลัมบัสยังจัดแสดงนิทรรศการทางประวัติศาสตร์ด้วย โดยเน้นชีวิตอยู่บนโคลัมบัสมากขึ้น

COSI เป็นวิทยาศาสตร์ขนาดใหญ่ และพิพิธภัณฑ์เด็กในตัวเมืองโคลัมบัส อาคาร ปัจจุบัน ที่ อดีต โรง เรียน มัธยม กลาง ได้ เสร็จสมบูรณ์ ใน เดือนพฤศจิกายน 2532 ตรงข้าม กับ ตัวเมือง ทาง ตะวัน ตก ของ แม่น้ํา ใน ปี 2009 นิตยสาร ผู้ปกครอง ชื่อ COSI หนึ่ง ใน ศูนย์ วิทยาศาสตร์ ที่ ดี ที่สุด สิบ แห่ง สําหรับ ครอบครัว ใน ประเทศ พิพิธภัณฑ์ ทาง วิทยาศาสตร์ อื่น ๆ รวม ไป ถึง พิพิธภัณฑ์ ธรณีวิทยา ออร์ตัน และ พิพิธภัณฑ์ ของ มหาวิทยาลัย ชีวภาพ ทั้ง สอง ส่วน ของ มหาวิทยาลัย โอไฮโอ

โรงเรียนอนุรักษ์แฟรงคลิน พาร์ค เป็นสวนพฤกษศาสตร์ของเมือง เปิดขึ้นในปี 1895 มัน มี พืช กว่า 400 สายพันธุ์ ใน อาคาร กระจก แบบ วิกตอเรีย ที่ มี ป่า ฝน ทะเล ทราย และ ภูเขา หิมาลัย โรงเรียนสอนดนตรี อยู่ทางตะวันออกของดาวน์ทาวน์ ในแฟรงคลินพาร์ก

พิพิธภัณฑ์ทางชีวประวัติได้แก่ Thurber House (บันทึกชีวิตของนักวาดการ์ตูน เจมส์ เทอร์เบอร์) พิพิธภัณฑ์ แจ็ค นิกเคลาส์ (บันทึกอาชีพนักกอล์ฟที่ตั้งอยู่ในมหาวิทยาลัย OSU) และพิพิธภัณฑ์บ้านเคลตันและสวน พิพิธภัณฑ์บ้านหลังประวัติศาสตร์ เคลตัน เป็นที่ระลึกถึงครอบครัวเคลตัน ถึงสามรุ่น การใช้งานของบ้านนี้เป็นที่บันทึกไว้ บนรางรถไฟใต้ดิน และโดยรวมเป็นชีวิตในวิคตอเรีย

พิพิธภัณฑ์และอนุสรณ์สถานทหารผ่านศึกแห่งชาติได้เปิดขึ้นในปี 2551 โดยมุ่งเน้นเรื่องราวส่วนตัวของทหารผ่านศึก ตลอดประวัติศาสตร์ของสหรัฐฯ พิพิธภัณฑ์ ได้ แทนที่ อนุสรณ์ ทหารผ่านศึก ของ เขต แฟรง คลิน และ เปิด ขึ้น ใน ปี 1955

พิพิธภัณฑ์ อีก ชิ้น หนึ่ง ใน เมือง นี้ ได้แก่ พิพิธภัณฑ์ ไฟ ใน โอไฮโอ กลาง บิลลี่ ไอร์แลนด์ คาร์ทูน ห้องสมุด และ พิพิธภัณฑ์ คราฟต์ โอไฮโอ

ศิลปะการแสดง

โรงละครโอไฮโอ, จุดสําคัญทางประวัติศาสตร์แห่งชาติ

โคลัมบัสคือบ้านของสถาบันศิลปะการแสดงมากมาย รวมทั้งโคลัมบัส ซิมโฟนี ออร์เคสตรา โอเปรา โคลัมบัส โบลัตต์เมต โคลัมบัส โปรมิสกา แชมเบอร์ ออเคสตรา แคทโคลัมบัส เชลเดรน คาบาเรต และโคลัมบัส ออร์เคสตรา ตลอดช่วงฤดูร้อน โรงละครโคลัมบัสนักแสดงชายผู้นี้ ได้นําเสนอการแสดงฟรีของชาวเชคสเปียร์แสดงในละครสระในสวนสาธารณะแบบเปิดในชิลเลอร์ พาร์ค ในประวัติศาสตร์ของเยอรมนี

โรงเรียนโคลัมบัส บัลเลต์ อคาเดมี่ ก่อตั้งขึ้นในช่วงปี 1980 โดยนักบัลเลย์ริน่าและผู้อํานวยการศิลป์ ชีร์ ลี วู การค้นพบมาร์ธา เกรแฮม วูเป็นผู้อํานวยการฝ่ายศิลปะ ของโรงเรียนโคลัมบัส ซิตี้ บัลเลต์

โคลัมบัสมีสถานคอนเสิร์ตขนาดใหญ่หลายแห่ง รวมทั้ง Nationwide Arena, Jerom Schottenstine Center, Express Live!, Mershon Auditorium, และ Newport Music Hall

ใน เดือนพฤษภาคม 2009 โรง ละคร ลินคอล์น เดิม เป็น ศูนย์ กลาง วัฒนธรรม สี ดํา ใน โคลัมบัส ได้ เปิด ใหม่ หลัง จาก การฟื้นฟู อย่าง กว้างขวาง ไม่ ไกล จาก โรง ละคร ลินคอล์น เธียเตอร์ ก็ คือ โรง ละคร ศิลปะ ของ กษัตริย์ ซึ่ง เป็น ผู้ จัด งาน ทาง วัฒนธรรม หลากหลาย เมืองนี้มีโรงละครหลายแห่งในตัวเมือง รวมทั้งโรงละครแห่งประวัติศาสตร์ โรงละครโอไฮโอ และโรงละครทางใต้ บรอดเวย์ อะครอฟ อเมริกา มัก จะ นํา เสนอ ละคร เพลง บรอดเวย์ ใน สนาม ที่ ใหญ่ กว่า นี้ ศูนย์ Vern Riffe สําหรับภาครัฐและศิลปะเป็นบ้านของอาคารอาคารรัฐสภาและโรงละครในสตูดิโอขนาดเล็กอีกสามโรง เป็นบ้านสําหรับผู้ประกอบการศิลปะการแสดง

ฟิล์ม

ภาพยนตร์ที่ถ่ายทําในเขตเมืองโคลัมบัส รวมถึงครูในปี 2537, แทงโก & แคช ในปี 2532, เทตเล็กแมน ในปี 2534, กองทัพอากาศวันในปี 2540, การจราจรในปี 2543, SpeakPan ในปี 2547, การโจมตีแบบฟองอากาศ 005, และ from parker ในปี 2013

สนาม กีฬา โอไฮโอ ใน วิทยาเขต OSU เป็น สนาม กีฬา ที่ ไม่ แข่ง รถ ที่ ใหญ่ ที่สุด เป็น อันดับ 7 ของ โลก

ไนวด์ อาเรน่า บ้านของ เอ็นเอชแอล โคลัมบัส บลู แจ็คเก็ตส์

สนามกีฬา Mapfre สนาม ฟุตบอล แห่ง แรก ใน สหรัฐ ฯ และ บ้าน สู่ โคลัมบัส ครูว์

ทีมวิชาชีพ

โคลัมบัสจัดทีมกีฬาระดับมืออาชีพสองทีม เดอะโคลัมบัส บลู แจ็กเก็ตส์ ออฟ เนชันแนลฮอกกี้ลีก (เอ็นเอชแอล) ซึ่งเล่นในสนามฟุตบอลลีกเมเจอร์ลีกซอกเกอร์ (เอ็มแอลเอส) แห่งชาติโคลัมบัส (โคลัมบัส) ซึ่งเล่นที่สนามฟุตบอลชิงแชมป์แห่งแรกที่สร้างในสหรัฐอเมริกาสําหรับทีมฟุตบอลเมเจอร์ลีก ลูกเรือเป็นหนึ่งในสมาชิกดั้งเดิมของ MLS และได้รับรางวัล MLS Cup ครั้งแรกในปี 2008 โคลัมบัส ครูว์ มี กําหนด การ ที่จะ ย้าย เข้า สนาม กีฬา ใหม่ ใน ตัวเมือง ใน ฤดู ร้อน ปี 2021 ซึ่ง จะ มี เว็บไซต์ พัฒนา การ ใช้ งาน ร่วม กัน ชื่อ ว่า Confluence Vilge

เดอะโคลัมบัส คลิปเปอร์ส สังกัดสามพันธมิตรของทีมอินเตอร์เนชันแนลคลีฟแลนด์อินเดียน (อดีตสังกัดของนิวยอร์ค แยนกีส์ ถึงปี 2006) และทีมวอชิงตัน 2008) เล่นในฮันทิงตันพาร์ค ซึ่งเปิดขึ้นในปี 2009 เมืองแห่งนี้เป็นบ้านของทีมฟุตบอลพานแฮดส์/ไทเกอร์สตั้งแต่ปี 1901 ถึง 1926; พวก เขา เป็น คน ยก เครดิต ที่ เล่น เกม NFL เกม แรก กับ คู่ แข่ง NFL อีก คน ในช่วงปลายทศวรรษ 1990 โคลัมบัสเควสต์ ชนะการแข่งขันเพียง 2 ครั้ง ในช่วงฤดูการแข่งขันของอเมริกันบาสเกตบอลลีก

นัก บิน โอไฮโอ้ ตั้ง อยู่ ที่ โอเบทซ์ โอไฮโอ และ เริ่ม เล่น ใน ฤดู แข่ง รักบี้ ฤดู เดียว ก่อน ที่ ลีก จะ พับ

โอไฮโอ สเตต บัคอายส์

โคลัมบัส เป็น บ้าน ของ หนึ่ง ใน โครงการ แข่งขัน ระดับ มหาวิทยาลัย ระดับ มหาวิทยาลัยโอไฮโอ สเตท บู เคย์ แห่ง มหาวิทยาลัย โอไฮโอ โครงการนี้ได้จัดตั้งขึ้นเป็นอันดับแรก 10 อันดับแรกในฟุตบอลของผู้กํากับตั้งแต่ปี 2543-2001 รวมทั้งค่า 3 อันดับในฤดูกาล 2002-2003 และอันดับที่ 4 ในฤดูกาล 2003-2004 มหาวิทยาลัย ให้ ทุน 36 ทีม ของ มหาวิทยาลัย ประกอบ ด้วย 17 ทีม ชาย หญิง 16 คน และ ทีม ศึกษา ร่วม กัน 3 ทีม ในปี 2007-2008 และ 2008-2009 โครงการดังกล่าวสร้างรายได้สูงสุดเป็นอันดับสองของโครงการมหาวิทยาลัยในเท็กซัส ลองฮอร์น แห่งมหาวิทยาลัยเท็กซัส ออสติน

บัคเคย์ ของ โอไฮโอ้ สเตท เป็น สมาชิก ของ การ ประชุม ใหญ่ ของ NCAA และ ทีม ฟุตบอล ก็ เล่น เกม บ้าน ที่ สนาม กีฬา โอไฮโอ เกมฟุตบอล โอไฮโอ สเตท มิชิแกน (ที่รู้จักกันในนาม "เดอะ เกมส์") เป็นเกมสุดท้ายของฤดูกาลปกติและจะเล่นในเดือนพฤศจิกายนในแต่ละปี สลับกันไปมาระหว่างโคลัมบัสกับแอนอาร์เบอร์ มิชิแกน ใน ปี 2000 อีเอสพีเอ็น ได้ จัด อันดับ เกม รัฐ มิชิแกน โอไฮโอ ให้ เป็น การ แข่งขัน กีฬา ใน อเมริกา เหนือ ยิ่ง ไป กว่า นั้น " ไข้ บัคคีย์ " แสดง ให้ เห็น วัฒนธรรม ของ โคลัมบัส ใน ช่วง ปี และ สร้าง เอกลักษณ์ ทาง วัฒนธรรม ของ โคลัมบัส จอร์จ สไตน์เบรนเนอร์ อดีตเจ้าของทีมนิวยอร์ก แยงกี้ส์ ซึ่งเป็นชาวโอไฮโอ้ ที่เคยเรียนอยู่ที่รัฐโอไฮโอ และเคยฝึกที่โคลัมบัส เป็นแฟนฟุตบอลของรัฐโอไฮโอ และเป็นผู้บริจาครายใหญ่ให้กับมหาวิทยาลัยที่มีส่วนร่วมในการก่อสร้างอาคารวงดนตรีในโอไฮโอ ซึ่งเป็นสนามของครอบครัว ในช่วง ฤดู หนาว เดือน ทีม บาสเกตบอล บัคเคย์ และ ฮอกกี้ ก็ เป็น สถานที่ สนใจ กีฬา หลัก ๆ ด้วย

กีฬาอื่น

โคลัมบัส มี ประวัติศาสตร์ ยาวนาน ใน การ แข่งขัน รถ 24 ชั่วโมง แรก ของ โลก ที่ โคลัมบัส ดริง พาร์ค ใน ปี 1905 จัด โดย โคลัมบัส ออโต คลับ โคลัมบัส มอเตอร์ สปีดเวย์ ถูก สร้าง ขึ้น ใน ปี 1945 และ จัด การ แข่งขัน จักรยานยนต์ คัน แรก ใน ปี 1946 ในปี 2553 นักศึกษาของมหาวิทยาลัยโอไฮโอ สเตท บูคอาย สายกระสุน 2 ซึ่งเป็นรถเซลล์เชื้อเพลิง ได้ตั้งสถิติความเร็วโลกของ FIA ไว้สําหรับยานพาหนะพลังงานไฟฟ้าที่สูงถึง 303.025 ไมล์ต่อชม. ซึ่งเพิ่มขึ้นเป็นสถิติที่ 302.87 ไมล์ต่อชม.

สภาม้าไตรมาสอเมริกา ประจําปี การแสดงม้าเดี่ยวสายพันธุ์ใหญ่ที่สุดในโลก ดึงดูดผู้เข้าชมประมาณ 500,000 คน ที่ศูนย์เอ็กซ์โปโอไฮโอในแต่ละเดือนตุลาคม

โคลัมบัสเป็นเจ้าภาพ เทศกาลกีฬาอาร์โนลด์ การแข่งขันกีฬาโอลิมปิก และนักกีฬา 22,000 คน แข่งขัน 80 ครั้ง เมื่อรวมกับอาร์โนลด์ คลาสสิก เมืองนี้ได้จัดการแข่งขันระดับสุดยอดอัลติเมทที่แข่งขันกันถึงสามครั้งระหว่างปี 2550 ถึงปี 2552 รวมทั้งการแข่งขันด้านศิลปะการต่อสู้แบบผสมอื่น ๆ

เดอะโคลัมบัสบูลส์คือแชมป์โลกอเมริกันฟุตบอลลีก (ปี 1940-1941) ซึ่งเป็นแชมป์สองครั้ง ใน ปี 1991 กลุ่ม ฟุตบอล โคลัมบัส ถูก สร้าง ขึ้น ใน สันนิบาต ฟุตบอล อารี น่า และ จาก นั้น ก็ อพยพ ไป ยัง คลีฟแลนด์ ใน ฐานะ คลีฟแลนด์ ธันเดอร์โบลท์ เรือพิฆาตโคลัมบัสเป็นทีมถัดไปของ AFL เล่นตั้งแต่ปี 2547 จนกระทั่งการล่มสลายของลีกในปี 2551 และกลับสู่ฤดูเดียวในปี 2552 จนกระทั่งลีกได้พับลงอีกครั้ง

โอไฮโอ โรลเลอร์ เดอร์บี (เดิมคือ โอไฮโอ โรลเลอร์ เกิร์ลส์) ถูกก่อตั้งขึ้นในโคลัมบัสในปี 2548 และยังคงสามารถแข่งขันได้ในระดับนานาชาติในละคร Flat Track Derby Association ทีมนี้ถูกจัดอันดับเป็นประจําใน 60 อันดับแรกของระดับนานาชาติ

รถไซโอโท ไมล์ รวม สวน สาธารณะ 9 แห่ง ตาม ธนาคาร ของ แม่น้ํา ไซโอโท ระหว่าง ตัวเมือง โคลัมบัส กับ แฟรง คลินตัน

ศูนย์ธรรมชาติของเอาดูบอน ที่สไซโอโต้ ออดูบอน เมโทร ปาร์ค เป็นครั้งแรกที่สร้างใกล้กับเมืองใหญ่

แผนกประชาสัมพันธ์โคลัมบัส และ สวนสาธารณะ คุม 370 สวน และ ใน พื้นที่ นี้ ก็ คือ สวน สาธารณะ ประจํา ภูมิภาค 19 แห่ง เมือง เมโทร พาร์ค ส่วน หนึ่ง ของ โคลัมบัส และ แฟรง คลิน เคาน์ตี้ เมโทรโพลิตัน พาร์ค

สวน สาธารณะ เหล่า นี้ ประกอบ ไป ด้วย สวน เวทสโตน ของ คลินทอนวิลล์ และ สวน สาธารณะ โคลัมบัส แห่ง โรเซส สวน สวน ที่ มี ขนาด 13 เอเคอร์ (5 . 3 ฮา) นักวิจัยชาวแชดวิค อาร์โบเรตัมในสํานักงาน OSU ได้สร้างพืชชนิดต่างๆ ขึ้นมา ในขณะที่สวนวิจัยแม่น้ําโอเลนแทงกี เวทแลนด์ ของศูนย์วิจัยโอเลนเตนจี ริเวอร์ แห่งนี้ เป็นพื้นที่ว่ายน้ําที่เปิดออกสู่สาธารณชนในการทดลอง ดาวน์ทาวน์ ภาพวาดบ่ายวันอาทิตย์ บนเกาะลา กรานด์ จัตเต แสดงอยู่บนยอดเขา ในอุทยานโคลัมบัส และ ใกล้ ๆ กับ ตัวเมือง สวน สนาม รถ ไซโอโต ออ ดู บอน บน คาบ สมุทร วิทเทียร์ ก็ เปิด ขึ้น ใน ปี 2009 สวน แห่ง นี้ รวม ศูนย์ ธรรมชาติ ออดูบอน ขนาด ใหญ่ ที่ เน้น การ ดู นก ใน บริเวณ นี้ เป็น ที่ รู้จัก กัน

สวนสัตว์โคลัมบัสและพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ําประกอบด้วยกอริลลาลุ่มโลว์แลนด์ หมีขั้วโลก หมีขั้วโลก เสือไซบีเรีย เสือชีตาห์ และแมงการูส ที่ ศูนย์ สัตว์ ก็ คือ สวน น้ํา ใน อ่าว โซมเบซี และ สวน สาธารณะ สนุก

เทศกาล

โอไฮโอ สเตท แฟร์ จัดขึ้นเมื่อปลายเดือนกรกฎาคม ถึงต้นเดือนสิงหาคม

งานฉลองประจําปีที่โคลัมบัสมีในงานแสดงของโอไฮโอ สเตท แฟร์ เป็นงานแสดงที่ใหญ่ที่สุดของประเทศ รวมทั้งเทศกาลศิลปะโคลัมบัสและงานเทศกาลแจ๊ซซ์แอนด์ริบ เฟสต์ ซึ่งทั้งสองงานเกิดขึ้นในย่านตัวเมือง

ช่วงกลางเดือนพฤษภาคม โคลัมบัสคือบ้านของร็อคบนทิวเขา ถูกประกาศเป็นเทศกาลร็อคที่ใหญ่ที่สุดของอเมริกา เทศกาลนี้จัดขึ้นในวันศุกร์ วันเสาร์และวันอาทิตย์ ได้จัดงานเทศกาลเมทาลิกา ร้านเรดฮอตชิลิเปปเปอร์ สลิปน็อต และวงดนตรีที่น่าจดจําอื่นๆ

ระหว่างวันหยุดสุดสัปดาห์แรกในเดือนมิถุนายน แถบเขตตลาดทางตอนเหนือของโคลัมบัส เป็นเจ้าภาพเทศกาลปาร์คสตรีท ซึ่งดึงดูดผู้เข้าชมหลายพันคนให้มาร่วมงานเลี้ยงใหญ่ในบาร์และบนถนน สุด สัปดาห์ ที่ สอง ต่อ สุดท้าย ของ เดือนมิถุนายน เห็น ความภาคภูมิ ของ เกย์ ที่ ใหญ่ ที่สุด ของ ชาว ตะวัน ตก กลาง โคลัมบัส ไพรด์ ซึ่ง สะท้อน ให้ เห็น ประชากร เกย์ ที่ แสน หนา ของ เมือง ในช่วงสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาของเดือนมิถุนายน สวนกู๊ดเดลได้จัดงานเทศกาล ComFest (ซึ่งย่อมาจาก "งานเทศกาลชุมชน") ซึ่งเป็นเทศกาลดนตรีที่จัดขึ้นเป็นเวลาสามวันอย่างยาวนานโดยเป็นเทศกาลดนตรีที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์ที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา โดยมีผู้จัดจําหน่ายศิลปะ มีเพลงอยู่หลายขั้น ทั้งทางสังคมและการเมืองท้องถิ่น ภาพวาด และเบียร์

เทศกาลกรีกจะจัดขึ้นในเดือนสิงหาคมหรือกันยายน ที่คริสตจักรกรีกออร์โธดอกซ์ในตัวเมือง

เทศกาลฮอตไทมส์ การเฉลิมฉลองของดนตรี ศิลปะ อาหาร และความหลากหลาย จัดขึ้นทุกปีในย่านโอลด์ทาวน์ตะวันออก

กิจกรรมทานข้าวที่ใหญ่ที่สุดของเมือง โคลัมบัสสัปดาห์ภัตตาคาร จัดขึ้นกลางเดือนกรกฎาคมและกลางเดือนมกราคม ในปี 2553 มีร้านอาหารมากกว่า 40,000 เดือน เข้าร่วมเป็น 40 ร้าน และ 5,000 ดอลลาร์ ได้รับบริจาคธนาคารกลางโอไฮโอ ฟูดแบงค์ ในนามของผู้สนับสนุนและร้านอาหารที่เข้าร่วม

เทศกาล โอไฮโอ ปี ที่ 10 จะ จัด ขึ้น ทุก ปี ที่ แฟรง คลิน พาร์ค ใน วัน หยุด ของ พ่อ เริ่ม จาก มุสตาฟา ชาบาซ รัฐ โอไฮโอ จุน เทเน เป็น เทศกาล อัฟริกัน ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน สหรัฐอเมริกา รวม ทั้ง ดนตรี อาหาร เต้นรํา และ ความ บันเทิง ของ ศิลปิน ทั้ง ใน ท้องถิ่น และ ใน ประเทศ งานเทศกาลนี้จัดงานฉลองวันพ่อ ให้เกียรติแก่พ่อท้องถิ่น

รอบวันที่ 4 กรกฎาคม โคลัมบัส โฮสต์เรด ไวท์ แอนด์ บูม! ใน ไซโอโต้ ริเวอร์ ฟรอนท์ ทาวน์ ดึงดูด คน กว่า 500 , 000 คน และ มี การ แสดง พลุ ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน โอไฮโอ ณ สวน ดูดาห์ พาเรด ก็ มี อยู่ ใน เวลา นี้

ระหว่างวันหยุดรําลึก เทศกาลเอเชีย จะจัดขึ้นในแฟรงคลินพาร์ค ร้าน อาหาร ผู้ ขาย และ บริษัท เปิด เพิง ดนตรี แบบ ดั้งเดิม และ ศิลปะ การ ต่อสู้ เป็น ร้อย ๆ แห่ง และ มี การ จัด นิทรรศการ วัฒนธรรม

แจ๊ซ แอนด์ ริบ เฟสท์ เป็น งาน กระจาย ตัว กลาง เมือง ที่ จัด ขึ้น ใน แต่ละ เดือนกรกฎาคม โดย มี ศิลปิน แจ๊ส อย่าง แรนดี้ เวสตัน ดี โบฮันนอน คลาร์ก และเวย์น สั้น พร้อมกับผู้ผลิตซี่โครงจากทั่วประเทศ

พื้นที่เตี้ยทางทิศเหนือเป็นเจ้าภาพของแกลเลอรีฮอปรายเดือน ซึ่งดึงดูดศิลปินหลายร้อยคนให้เข้ามาอยู่ในห้องแสดงศิลปะของละแวกเพื่อนบ้าน (ซึ่งทุกประตูเปิดให้ประชาชนดูจนถึงปลายยามค่ําคืน) และนักดนตรีข้างถนน งานเลี้ยงอาหารค่ําที่มียอดฮิลท็อปเป็นงานประจําปีจัดขึ้นที่ฝั่งตะวันตกของโคลัมบัส ซึ่งเฉลิมฉลองมรดกของสงครามกลางเมืองที่ใกล้กับสุสานของค่ายเชส เมื่อ สิ้น เดือนกันยายน หมู่บ้าน เยอรมัน ได้ จัด งาน ฉลอง เทศกาล โอคโทเบอร์เฟสต์ ประจําปี ขึ้น มา ซึ่ง ประกอบ ด้วย อาหาร เบียร์ ดนตรี และ งาน ฝีมือ ของ เยอรมัน

นอกจากนี้ ชาวเหนือยังเป็นเจ้าภาพจัดงานเทศกาล HighBallowen, Masquerade บนไฮ, แฟชั่นโชว์และสเตรท ที่ปิดถนนไฮสตรีท ใน ปี 2011 ใน ปี ที่ สี่ ใน วัน ฮาโลวีน ระดับ ไฮบอล ได้รับ ชื่อเสียง เพราะ มัน ได้รับ รางวัล เอ็กซ์ปี แรก วัน ฮาโลวีน สูง มี อะไร ให้ ผู้ ที่ สนใจ แฟชั่น การ แสดง และ ศิลปะ ทาง สายตา หรือ สําหรับ คน ที่ อยาก ฉลอง วัน ฮาโลวีน ด้วย อาหาร และ เครื่องดื่ม จาก ทั่ว ทั้ง เมือง แต่ละปี เหตุการณ์จะถูกนําไปใช้กับชุดรูปแบบที่แตกต่างกัน

โคลัมบัส ยัง ได้ จัด งาน ประชุม มากมาย ใน ศูนย์ ประชุม เกรทเตอร์ โคลัมบัส ซึ่ง เป็น ศูนย์ ประชุม ขนาด ใหญ่ ทาง ด้าน เหนือ ของ ตัวเมือง ในพ.ศ. 2536 ศูนย์ประชุม 1.8 ล้านตารางฟุต (170,000 เมตร²) ถูกออกแบบโดยสถาปนิกชื่อปีเตอร์ ไอเซนแมน ซึ่งออกแบบศูนย์เวกซ์เนอร์ด้วย

การซื้อสินค้า

ศูนย์การค้าใหญ่ของเขตมหานคร ทั้งสองแห่งอยู่ในโคลัมบัส: อีสตันทาวน์เซ็นเตอร์ และ โพลาริส แฟชั่นเพลซ

นักพัฒนา ริชาร์ด อี เจค็อบสร้างห้างสรรพสินค้าขึ้นมาสามแห่งแรกในทศวรรษ 1960 เวสท์แลนด์ นอร์ทแลนด์ และอีสต์แลนด์ ของพวกนี้ มีแต่อีสต์แลนด์เท่านั้นที่ยังทํางานอยู่ โคลัมบัส ซิตี้ เซ็นเตอร์ สร้างในตัวเมืองในปี 1988 ข้างๆ ลาซารัส สถานที่แรก ห้าง นี้ ปิด ลง ใน ปี 2009 และ ถูก รื้อถอน ใน ปี 2011 อีสตันทาวน์ เซ็นเตอร์ ถูก สร้าง ขึ้น ใน ปี 1999 และ แฟชั่น โพลาริส เพลซ ใน ปี 2001

เมือง โคลัมบัส ได้ เน้น ที่ การ ลด ผลกระทบ ทาง สิ่งแวดล้อม และ ร่องรอย คาร์บอน ในปี 2020 ปริมาณการชําระบัญชีทั่วทั้งเมือง ได้รับการอนุมัติ ให้โคลัมบัสกับแผนการรวมกระแสไฟฟ้า ซึ่งจะให้พลังงานหมุนเวียน 100% ภายในปี 2023 ผู้ ขาย ของ มัน พลังงาน EEP วาง แผน ที่จะ สร้าง ฟาร์ม ลม และ แสง อาทิตย์ แห่ง ใหม่ ใน โอไฮโอ เพื่อ ช่วย ให้ ไฟฟ้า ใช้

นายกเทศมนตรีและสภาเมือง

โคลัมบัสซิตีฮอลล์

สํานักงานเทศบาล

เมือง นี้ ได้รับ การ ดูแล โดย นายกเทศมนตรี และ สภา เดียว สมาชิก เจ็ด คน ที่ เลือก ใน สอง ชั้น ทุก ๆ สอง ปี ถึง สี่ ปี ใน ระยะ ใหญ่ โคลัมบัส เป็น เมือง ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน สหรัฐอเมริกา ที่ เลือก สภา เมือง ใหญ่ กว่า เขต ต่างๆ นายกเทศมนตรีได้แต่งตั้งผู้อํานวยการด้านความปลอดภัย และผู้อํานวยการฝ่ายบริการสาธารณะ ประชาชนเลือกผู้ตรวจสอบ เจ้าหน้าที่ศาลเทศบาล ผู้พิพากษาศาลเทศบาล และทนายความของเมือง คณะกรรมการเช่าเหมาลําซึ่งได้รับเลือกตั้งในปี 2556 ได้ยื่นเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 เป็นสัญญาเช่าเหมาลําชุดใหม่ที่เสนอให้มีการจัดตั้งเขตปกครองใหม่ โดยมีคุณสมบัติหลายอย่างที่ต่อเนื่อง เช่น การเลือกตั้งแบบไม่แบ่งพรรค การเลือกตั้งแบบพิเศษ การเรียกคืนเจ้าหน้าที่ที่ได้รับเลือก การลงประชามติ และสภาขนาดเล็กที่ได้รับเลือกตั้งโดยมาก กฎบัตรนี้ถูกรับไปใช้ มีผลตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 1916 แอนดรู กินเธอร์ เป็น นายกเทศมนตรี โคลัมบัส มา ตั้งแต่ ปี 2016

สํานักงานการปกครอง

คฤหาสน์โอไฮโอ

ศูนย์การพิพากษาโอไฮโอ กํากับดูแลแม่น้ําไซโอโท และ ไซโอโท ไมล์ โปรเมเนด

ในฐานะเมืองหลวงของโอไฮโอ้ และตําแหน่งเขต โคลัมบัส มีเจ้าหน้าที่รัฐ รัฐ เขต และสํานักงานรัฐและศาล

สํานักงาน สหพันธรัฐ ได้แก่ ศาล โจเซฟ พี คินเนรี สหรัฐ ศาล หนึ่ง ใน ศาล เขต หลาย แห่ง สําหรับ เขต ใต้ ของ โอไฮโอ หลัง จาก ย้าย จาก 121 อี สถานีเซนต์ปี 1934 สํานักงานอีกแห่งหนึ่งของรัฐบาลกลาง ตึกจอห์น ดับเบิลยู. บริกเกอร์ เฟเดอรัล มีสํานักงานสําหรับกรมสรรพากรภายใน การเคหะและการพัฒนาเมือง กระทรวงเกษตร สํานักงานประกันสังคม และวุฒิสมาชิกเชอร์ร็อด บราวน์

ตึก ใหญ่ ของ รัฐโอไฮโอ คือ บ้าน รัฐโอไฮโอ ตั้ง อยู่ ใจกลาง เมือง ใน แคปิตอลสแควร์ มันเป็นสภาผู้แทนราษฎรโอไฮโอ และวุฒิสภาโอไฮโอ และยังมีตําแหน่งผู้ว่าฯ ผู้ว่าฯ ผู้ว่าการรัฐ เหรัญญิการรัฐ และผู้ตรวจสอบรัฐด้วย ศาลฎีกา ศาลสูงสุด ศาลแห่งการอ้างสิทธิ์ และการประชุมทางศาลอยู่ที่โทมัส เจ ศูนย์ศาลแห่งรัฐมอเยอร์ โอไฮโอ กลางเมือง โดยแม่น้ําไซโอโต อาคารหลังนี้สร้างขึ้นในปี 2536 เพื่อเป็นที่อยู่อาศัยของหน่วยงานของรัฐสิบแห่ง พร้อมกับห้องสมุดแห่งรัฐโอไฮโอ ได้เป็นศาลสูงสุดหลังจากมีการบูรณะซ่อมแซมมาอย่างกว้างขวางตั้งแต่ปี 2544 ถึง 2547

เขตแฟรงคลิน ทํางาน ศูนย์ การปกครอง ของ เขต แฟรง คลิน ซึ่ง เป็น ที่ ซับซ้อน ทาง ใต้ ของ เมือง โคลัมบัส ศูนย์ดังกล่าวประกอบด้วยศาลเทศบาลของเขต ศาลปกครองทั่วไป ศูนย์กักกันเยาวชน และสํานักงานนายอําเภอ

ใกล้ๆศาลากลางเมือง ไมเคิลบี ศูนย์รัฐบาลโคลแมน ได้ดํารงตําแหน่งสําหรับแผนกบริการสร้างและจัดโซนนิ่ง บริการสาธารณะ การพัฒนา และสาธารณูปโภคสาธารณะ นอกจากนี้ ยังมี 77 แนวรบด้านเหนือของเมืองโคลัมบัส ซึ่งมีสํานักงานทนายความด้านเงินได้ หน่วยงานด้านภาษีรายได้ ความปลอดภัยสาธารณะ ทรัพยากรมนุษย์ การบริการพลเรือน และแผนกจัดซื้อสินค้า โครงสร้าง ที่ สร้าง ขึ้น ใน ปี 1929 เป็น สํานักงาน ตํารวจ จนกระทั่ง ปี 1991 และ ได้ หยุด ทํา งาน จนกระทั่ง ได้รับ การปรับปรุง 34 ล้าน ดอลลาร์ จาก ปี 2011 ถึง 2013

หน่วยบริการฉุกเฉินและความมั่นคงในประเทศ

หน้าที่ตํารวจเทศบาลถูกปฏิบัติโดยกองตํารวจโคลัมบัส ในขณะที่การป้องกันไฟ อยู่ทางกองไฟโคลัมบัส

กระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิโอไฮโอ ทํางานศูนย์วิเคราะห์เชิงกลยุทธ์และสารสนเทศ (SAIC) ในย่านฮิลท็อปของโคลัมบัส หน่วยงานนี้คือศูนย์รวมข่าวกรองสาธารณะหลักของรัฐและหนึ่งในไม่กี่ประเทศที่ใช้ทรัพยากรของรัฐ ท้องถิ่น ภาครัฐและเอกชน

บริการสังคมและความไร้บ้านเมือง

โคลัมบัส มี ประวัติ การ สนับสนุน ของ รัฐบาล และ ไม่ แสวง กําไร สําหรับ ผู้ อยู่ อาศัย ราย ได้ ต่ํา และ คน เร่ร่อน อย่างไร ก็ตาม อัตรา การ ไร้ บ้าน ได้ เพิ่ม ขึ้น เรื่อย ๆ ตั้งแต่ ปี 2550 เป็นต้น ความยากจนและความแตกต่างในคุณภาพชีวิตก็เติบโตขึ้นเช่นกัน โคลัมบัส ถูก ตั้ง ข้อ สังเกต ไว้ ว่า เป็น เขต มหานคร ใหญ่ ที่ ถูก แยก ออก เป็น อันดับ สอง ใน ปี 2558 ใน การ ศึกษา ของ มหาวิทยาลัย โท รอนโต นอกจาก นี้ ยัง ได้ จัด อันดับ ใน เขต มหานคร ใหญ่ ที่สุด 45 แห่ง ใน ด้าน การ เดินทาง เพื่อ สังคม ใน การศึกษา ของ มหาวิทยาลัย ฮาร์วาร์ด ปี 2558

ศาลาว่าการมหาวิทยาลัยโอไฮโอสเตต

สถาบันอุดมศึกษา

โคลัมบัสคือบ้านของวิทยาลัยสาธารณะสองแห่ง มหาวิทยาลัยโอไฮโอ สเตท หนึ่ง ใน วิทยาลัย ที่ ใหญ่ ที่สุด ใน สหรัฐอเมริกา และ วิทยาลัย โคลัมบัส สเตท ในปี 2552 มหาวิทยาลัยรัฐโอไฮโอ้ได้รับการจัดอันดับเป็นอันดับที่ 19 ของประเทศโดยรายงานข่าวสหรัฐฯ และรายงานระดับโลกสําหรับมหาวิทยาลัยสาธารณะที่ดีที่สุด และโดยรวมแล้วอันดับที่ 56 ของโรงเรียนระดับแรกทั่วประเทศ โครงการ บัณฑิต วิทยาลัย OSU บาง โครงการ ได้ ติดตั้ง ไว้ ใน 5 อันดับ แรก รวม ถึง หมายเลข 5 สําหรับ โครงการ สัตวแพทย์ ที่ ดี ที่สุด และ เลข 5 สําหรับ โครงการ ยา ที่ ดี ที่สุด โครงการบัณฑิตศึกษาศาสตร์สาขาวิชาการด้านสังคมถูกจัดอันดับให้เป็นอันดับที่ 2 มีการจัดหาข้อยุติความขัดแย้งอันดับที่ 5 การศึกษาวิชาชีพหมายเลข 2 และการศึกษาประถมศึกษา การศึกษาอาจารย์ การบริหาร และการกํากับดูแลหมายเลข 5

สถาบันเอกชนในโคลัมบัสรวมถึงโรงเรียนกฎหมายแห่งมหาวิทยาลัยหลวง วิทยาลัยศิลปะและการออกแบบแห่งมหาวิทยาลัยหลวงเมืองโคลัมบัส มหาวิทยาลัยเดอวิส มหาวิทยาลัยธุรกิจโอไฮโอ วิทยาลัยธุรกิจไมอามี-จาคอบส์ สถาบันสุขภาพมหาวิทยาลัยแบรดฟอร์ดและแฟรงคลิน โรงเรียนสอนศาสนาเบกซ์ลีย์ซึ่งเป็นตอนๆของโรงเรียนสอนศาสนาในมหาวิทยาลัยเบกซ์ลีย์ วิทยาลัยเมาร์เมลแห่งคณะพยาบาล มหาวิทยาลัยโดมินิกัน วิทยาลัยโชเซมฟิคอลวิทยาลัย และทรินิเนีย ทรินิเนีย โรงเรียนสามแห่งชานเมือง ยังมีอิทธิพลต่อภูมิทัศน์ทางการศึกษาของโคลัมบัส: มหาวิทยาลัยเบ็กซลี่ แคปพิทอล มหาวิทยาลัยออทเทอร์เบนของเวสเทอร์วิลล์ และมหาวิทยาลัยเดลาแวร์ แห่งโอไฮโอ เวสเลยัน

โรงเรียนประถมและมัธยม

โคลัมบัส ซิตี้ สกูลส์ (CCS) เป็นเขตที่ใหญ่ที่สุดในโอไฮโอ มีนักเรียน 55,000 คน CCS ทํางานใน 142 โรงเรียนประถม ช่วงกลาง และมัธยม รวมทั้งโรงเรียนแม่เหล็กจํานวนหนึ่ง (ซึ่งเรียกว่าโรงเรียนทางเลือกภายในระบบโรงเรียน)

ชานเมือง ดําเนิน การ ตาม อําเภอ ของ ตน เอง โดย ปกติ แล้ว จะ ให้ บริการ นัก เรียน ใน เมือง หนึ่ง เมือง หรือ มาก กว่า นั้น บาง ที เขต ก็ ข้าม เขต ของ เขต ของ เขต เขต มิสซัง โรมัน คาทอลิก ใน โคลัมบัส ยัง ทํา งาน ใน โรง เรียน ประถม และ มัธยม หลาย แห่ง ด้วย เขต ของ โรง เรียน ใหญ่ เป็น อันดับ สอง ของ พื้นที่ นี้ คือ โรง เรียน ใน เมือง เซาธ์ เวสเทิร์น ซิตี้ ซึ่ง รวม ไป ถึง เขต แฟรง คลิน ทาง ตะวัน ตก เฉียง ใต้ ยัง มี โรง เรียน เอกชน หลาย แห่ง ใน บริเวณ นี้ โรง เรียน เซนต์ พอล ลูเธอรัน เป็น โรง เรียน คริสเตียน K - 8 แห่ง วิสคอนซิน อีแวนเจลิคัล ลูเธแรน ไซโนด์ ใน โคลัมบัส

แหล่ง ข่าว บาง แหล่ง ก็ บอก ได้ ว่า อนุบาล ชั้น แรก ใน สหรัฐอเมริกา ถูก จัดตั้ง ขึ้น ที่นี่ โดย หลุยเซอ แฟรง เคนเบิร์ก อดีต นัก ศึกษา ของ ฟรีดริช เฟอเบล แฟรง เคนเบิร์ก อพยพ มา ยัง เมือง ใน ปี 1838 และ เปิด โรง เรียน อนุบาล ของ เธอ ใน ย่าน ชุมชน เยอรมัน ใน ปี นั้น โรง เรียน ไม่ สําเร็จ ดัง นั้น เธอ จึง กลับไป เยอรมัน ใน ปี 1840 ใน ปี 1858 แฟรงเคนเบิร์ก กลับ มา ที่ โคลัมบัส และ ตั้ง โรง เรียน อนุบาล ช่วง ต้น ของ เมือง แฟรง เคนเบิร์ก มัก ถูก มอง ข้าม ไป ด้วย การ ที่ มากาเรต ชูร์ซ แทน ที่ จะ ให้ เครดิต แก่ โรง เรียน อนุบาล แห่ง แรก ของ เธอ ที่ เธอ ทํา งาน มา 2 ปี

นอกจากนี้ โรงเรียนมัธยมปลายอินเดียโนลา (ปัจจุบันเป็นโรงเรียนประถมศึกษาแกรห์มและมัธยมศึกษา) ได้กลายเป็นโรงเรียนมัธยมปลายแรกของประเทศเมื่อปี 2552 โดยได้ช่วยส่งเสริมการเปลี่ยนผ่านอันยากลําบากตั้งแต่ประถมศึกษาจนถึงมัธยมปลายเป็นต้นไปในช่วงเวลาเพียงร้อยละ 48 ของนักเรียนที่ได้ศึกษาต่อไปหลังจากเกรด 9

ไลบรารี

ห้องสมุดใหญ่ในห้องสมุดโคลัมบัส เมโทรโพลิทัน

ห้องสมุดโคลัมบัส เมโทรโพลิตัน (CML) ได้รับใช้ ผู้พักอาศัยในรัฐโอไฮโอ ตั้งแต่ปี 1873 ด้วย สิน ค้า จํานวน 3 ล้าน ชิ้น ระบบ นี้ มี 22 ตําแหน่ง ทั่ว ทั้ง พื้นที่ ห้องสมุดนี้เป็นระบบห้องสมุดที่ใช้มากที่สุดของประเทศ และอยู่ในห้องสมุดเมืองใหญ่อันดับสูงสุด ตามการจัดอันดับในห้องสมุดสาธารณะอเมริกันของเฮนเนน CML ได้รับ คะแนน ให้ เป็น ระบบ ห้องสมุด หมายเลข หนึ่ง ใน ประเทศ ใน ปี 1999 ปี 2005 และ 2008 ใน สี่ อันดับ แรก ของ ทุก ๆ ปี ตั้งแต่ ปี 1999 เมื่อ การ จัด อันดับ ถูก ตีพิมพ์ ใน นิตยสาร อเมริกัน ไลบรารีส์ ซึ่ง บ่อย ครั้ง ก็ ได้ ท้าทาย ห้องสมุด สาธารณะ ของ คุยา โฮกา เพื่อนบ้าน ของ รัฐ

ตึกโคลัมบัส 90 ปี กลับบ้านหนังสือพิมพ์

หนังสือพิมพ์รายสัปดาห์และรายวัน ให้บริการโคลัมบัสและรัฐโอไฮโอกลาง หนังสือพิมพ์ ราย วัน หลัก ๆ ใน โคลัมบัส คือ เดอะ โคลัมบัส ดิสพาท นอกจากนี้ ยังมีหนังสือพิมพ์บางฉบับของชุมชนดิสคัฟเวย์ โคลัมบัส เมสเซนเจอร์ และนิตยสารฉบับสั้นของบริษัท เช่น สํานักพิมพ์ ดิสคัพติ้ง คอมมิวนิตี้ นิวส์ แลนเทิร์น และ อูวีคลี รับใช้ชุมชน ของ มหาวิทยาลัยโอไฮโอ งานศิลปะ วัฒนธรรม หรือเอกสารที่เกี่ยวข้องกับการเมือง ประกอบด้วย Outlook Media ของ Outlook: โคลัมบัส (เป็นเจ้าของชุมชน LGBT ของเมือง) และ LAVE (เดิมคือโคลัมบัสมีชีวิตอยู่ และขณะนี้เป็นเจ้าของโดย โปลัมบัส ดิสพาท) นิตยสารโคลัมบัส, ซิตี้ซีน, (614) นิตยสาร, และบริษัทโคลัมบัสรายเดือน สื่อ ออนไลน์ ColumbusUnderground . com ยัง ให้ บริการ เขต โคลัมบัส ใน ฐานะ เสียง ทางเลือก ที่ มี อิสระ

โคลัมบัส เป็น ฐาน ของ สถานี โทรทัศน์ 12 สถานี และ เป็น ตลาด โทรทัศน์ ที่ ใหญ่ ที่สุด เป็น อันดับ ที่ 32 ใน วัน ที่ 24 กันยายน 2559 โคลัมบัสยังเป็นบ้านของตลาดวิทยุ ที่ใหญ่ที่สุดใน 36

ถนน ระบบตาราง และระบบที่อยู่ท้องถิ่น

สถานที่ของถนนและถนนที่มีตัวเลข

สองทางเดินหลักของเมืองนี้ ตั้งแต่ก่อตั้งเป็นถนนที่กว้างและสูง ทั้งสองเดินทางไกลเกินขอบเขตของเมืองนั้ ถนนสายสูงเป็นถนนที่ยาวที่สุดในโคลัมบัส โดยวิ่ง 13.5 ไมล์ (21.7 กม.) (23.4 ถนนกระจายอยู่ทั่วประเทศ) ในขณะที่ถนนโบรดอยู่ห่างออกไปในเขต 25.1 ไมล์ (40.4 กม.)

แผนการสร้างถนนของเมืองนี้เริ่มมาจากตัวเมืองและขยายไปสู่ย่านที่เติบโตเก่า ตามด้วยรูปแบบเส้นตารางที่มีจุดตัดของถนนสายสูง (ทางทิศเหนือ-ใต้) และถนนโบรดสตรีท (ทางตะวันออก-ตะวันตก) ตรงกลาง ถนนสายเหนือ-ใต้ วิ่ง 12 องศาตะวันตก จากทิศเหนือ เวนิวส์ (วิส) ถนนฟิฟธ์ ถนน ซิกธ์ อเวนิว เซเวนธ์ และ อื่น ๆ) วิ่ง ตะวันออก - ตะวันตก

ระบบ ที่ อยู่ เริ่มต้น ด้วย เลข ของ มัน ที่ จุด ตัด ของ บรอด และ สูง ด้วย จํานวน ที่ เพิ่ม ขนาด เท่า กับ ระยะ ทาง จาก โบรด หรือ สูง รวม ไป ถึง เส้นทาง คาร์ดินัล ที่ ใช้ ข้าง ชื่อ ถนน ตัวเลขถนนเริ่มต้นด้วยถนนเฟิร์ส อเวนิว ประมาณ 1/4 สามมิ (2.0 กม.) ทางเหนือของถนนบรอดสตรีท และเพิ่มจํานวนขึ้นเป็นหนึ่งความก้าวหน้าทางทิศเหนือ ถนน ที่ มี ตัว เลข เริ่มต้น ด้วย ถนน สาย ที่ สอง ซึ่ง อยู่ ทาง ตะวัน ตก ของ ถนน สูง และ ถนน สาม ซึ่ง อยู่ ห่าง จาก ทาง ตะวันออก ของ ถนน สูง และ ไป ทาง ตะวันออก จาก ตรงนั้น จํานวนคู่ที่อยู่ตามถนนทางทิศเหนือและตะวันออก วางที่อยู่แปลกๆ ไว้ทางทิศใต้และทิศตะวันตกของถนน ตัวเลขบ้านที่แตกต่างกัน 700 ตัวหมายถึงระยะทางประมาณ 1 มิลลิเมตร (1.6 กม.) (ตามถนนเดียวกัน) ตัวอย่างเช่น 351 W Avenue ที่ 5 มีขนาดประมาณ ¹/₂ ไมล์ (800 ม.) ทางตะวันตกของถนนสายสูงทางตอนใต้ของถนนฟิฟธ์ สิ่งก่อสร้างตามถนนสายเหนือ-ใต้ถูกนับเข้าในลักษณะเดียวกัน หมายเลขอาคารแสดงถึงระยะห่างประมาณจากถนนบรอด เลขนําหน้า 'N' และ 'S' บ่งชี้ว่าระยะห่างนั้นคือการวัดจากทิศเหนือหรือทิศใต้ของถนนบรอดสตรีท และหมายเลขถนนเองนั้นบ่งชี้ว่าถนนนั้นอยู่ห่างจากใจกลางเมืองมากสี่แยกระหว่างกันของถนนโบรดและสูงเพียงใด

ระบบ การ ใส่ หมายเลข ถนน นี้ ไม่ได้ ถือ ว่า เป็น จริง ใน พื้นที่ ขนาด ใหญ่ พื้นที่ ที่ ได้รับ บริการ โดย ถนน ที่ มี ตัว เลข วิ่ง จาก Marble Cliff ไป ถึง South Linden ไป ยัง ท่าอากาศยาน และ พื้นที่ ที่ มี ถนน จํานวน หนึ่ง ครอบคลุม ถนน ใน เมือง และ ย่าน ใกล้เคียง ไป ทาง ตะวันออก และ ใต้ โดย มี เพียง ไม่ กี่ ข้อ ยกเว้น มี ส่วน ต่อ กัน ไม่ กี่ ส่วน ระหว่าง ถนน ที่ มี ตัว เลข กับ ถนน ที่ มี ตัว เลข ยิ่ง ไป กว่า นั้น ถนน ที่ มี ชื่อ ว่า และ เอเวนู สามารถ มี การ ปฐมนิเทศ ใด ๆ ได้ ยก ตัวอย่างเช่น ขณะ ที่ หนทาง ที่ มี ตัว เลข ทั้งหมด วิ่ง ไป ทาง ตะวัน ตก เฉียง ตะวัน ตก เฉียง เหนือ ไป ถึง ถนน สาย สูง มี สาย เลข ไม่ มี ตัว เลข อยู่ บน ทิศ เหนือ - ใต้ เทียบ กัน กับ สูง เป็นความจริงของถนนหลายสายที่มีชื่อเดียวกัน ขณะที่ถนนจํานวนหนึ่งในเมืองนั้นวิ่งไปทางทิศเหนือลงใต้ ถนนบรอดสตรีทมีหลายสายตั้งชื่อไว้ว่า ถนนจํานวนไม่นับอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ จนถึงถนนสายสูง

อย่างไรก็ตาม ระบบการกําหนดที่อยู่ครอบคลุมเกือบทั้งหมดของ เขตแฟรงคลิน ที่มีเพียงไม่กี่พื้นที่เก่า ที่มีระบบที่อยู่ ศูนย์กลางของตัวเอง ผล ที่ ได้ คือ 700 ต่อ ไมล์ จาก ผล ที่ ได้ ใน ที่ อยู่ ใกล้ เข้า มา แต่ ไม่ บ่อย นัก ที่จะ ถึง 10 , 000 แห่ง ที่ ชายแดน ของ เขต

ถนนสายอื่น ๆ ที่สําคัญคือถนนท้องถิ่นในโคลัมบัส มีถนนสายหลัก ถนนมอร์ส ถนนดับลิน-กรานวิลล์ (SR-161), ถนนคลีฟแลนด์อเวนู/เวสเตอร์วิลล์ (SR-3), ถนนโอเลนทางจีริเวอร์ไซด์ ดริฟ ซันบิวรี่, ถนนฟิฟธ์ แอเวนิว และลิงสตัน

ทางหลวง

สถานีรถไฟไอ-70 และไอ-71 ในแฟรงคลินตัน

โคลัมบัส ถูก แบ่ง โดย สอง ทาง หลวง ระหว่าง รัฐ ไฮเวย์ ระหว่าง รัฐ 70 วิ่ง ไป ทาง ตะวัน ตก และ ทาง ต่าง รัฐ 71 วิ่ง ขึ้น เหนือ ไป ทาง ทิศ ใต้ พวก เขา รวม ตัว กัน ใน ตัวเมือง เป็น ระยะ ทาง ประมาณ 1 . 5 ไมล์ (2 . 4 กม . ) ใน พื้นที่ ที่ รู้จัก กัน ใน ชื่อ "การ แยก " ซึ่ง เป็น จุด ติด กัน ของ การจราจร ที่ สําคัญ โดยเฉพาะ ใน ช่วง เวลา เร่งด่วน ทาง หลวง สหรัฐ หมายเลข 40 ซึ่ง เป็น ที่ รู้จัก กัน ใน ชื่อ ถนน แห่ง ชาติ วิ่ง ตะวันออก ไป ทาง ตะวัน ตก ผ่าน โคลัมบัส โดย รวม ถนน หลัก ไป ทาง ตะวันออก ของ ตัวเมือง และ ถนน บราด ไป ทาง ตะวัน ตก ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 23 อยู่ทางเหนือ-ใต้ ขณะที่ทางหลวงสหรัฐหมายเลข 33 อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ อินเตอร์สเตต 270 Outercable ส่วนใหญ่ของเมือง ในขณะที่เข็มขัดนิรภัยที่เพิ่งออกแบบใหม่นั้นประกอบด้วยอินเตอร์สเตต 670 สเปอร์ทางด้านเหนือ (ซึ่งยังคงทางตะวันออกของท่าอากาศยานและทางตะวันตกที่มันผสานกับ I-70) ทางหลวงของรัฐหมายเลข 315 ทางทิศตะวันตก ทาง I-70/71 แยกทางด้านใต้และ I-7 1 ทางตะวันออก เพราะ จุด ศูนย์กลาง ของ มัน ภายใน โอไฮโอ และ ถนน ขาออก ที่ อุดมสมบูรณ์ เกือบ ทุก จุดหมาย ของ รัฐ อยู่ ใน ระยะ ทาง 2 - 3 ชั่วโมง ของ โคลัมบัส

สะพาน

ดิสคัฟเวอรีบริดจ์

ฝั่งแม่น้ําโคลัมบัสมีสะพานหลายสาย สะพานดิสคัฟเวอรี เชื่อมต่อเมือง แฟรงคลินตันข้ามถนนบรอด สะพานเปิดในปี 1992 โดยจะเปลี่ยนสะพานคอนกรีตเสริมใหม่ 1921 สะพาน แรก ที่ สถานที่ นั้น ถูก สร้าง ขึ้น ใน ปี 1816 สะพาน Main Street Bridge ความยาว 700 ฟุต (210 ม.) เปิดในวันที่ 30 กรกฎาคม 2010 สะพานดังกล่าวมีเส้นทางสําหรับจราจรรถติดด้วยยานพาหนะสามช่อง (ทางตะวันตกหนึ่งสายและอีกสองทางมุ่งไปทางตะวันออก) และอีกช่องทางหนึ่งสําหรับคนเดินเท้าและจักรยาน สะพาน Rich Street เปิดขึ้นในเดือนกรกฎาคม 2555 ติดกับสะพานถนนหลัก เชื่อมต่อถนนริชสตรีททางด้านตะวันออกของแม่น้ํา กับถนนเมืองทางตะวันตก สะพาน Lane Avenue เป็น สะพาน เคเบิล ซ่อน ที่ เปิด ขึ้น เมื่อ วัน ที่ 14 พฤศจิกายน 2003 ใน เขต มหาวิทยาลัย สะพาน นี้ ขยาย แม่น้ํา โอเลน ทางไป ด้วย สาย การ จราจร สาม เลน ต่อ ทาง

ท่าอากาศยาน

ท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น เกล็น โคลัมบัส

สนามบินหลักของเมือง จอห์นเกล็น โคลัมบัส อินเตอร์เนชันแนล อยู่ทางฝั่งตะวันออกของเมือง ปัจจุบันรู้จักกันในนาม พอร์ต โคลัมบัส จอห์น เกล็น ให้บริการแก่โทรอนโต, ออนทาริโอ, แคนาดา, และ แคนคัน, เม็กซิโก (ตามฤดูกาล) และสําหรับจุดหมายปลายทางในประเทศส่วนใหญ่ รวมทั้งศูนย์บริการหลักต่าง ๆ รวมทั้งซานฟรานซิสโก, ซอลต์ เลค ซิตี้ และซีแอตเทิล ภายในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2552 ท่าอากาศยานแห่งนี้เป็นศูนย์กลางสําหรับสายการบินส่วนลดของสายการบินสกายบัส และยังคงเป็นบ้านของ NetJets เรือบรรทุกเครื่องบินเพื่อการเป็นเจ้าของอากาศยานที่ใหญ่ที่สุดในโลก จากการสํารวจตลาดปี 2005 จอห์น เกล็น โคลัมบัส อินเตอร์เนชันแนล สามารถดึงดูดผู้โดยสารได้ประมาณ 50% จากภายนอกรัศมี 60 ไมล์ (97 กม.) จากภายนอกเขตบริการหลัก เป็น ท่าอากาศยาน ที่ 52 ที่ มี คน ส่ง สาร มาก ที่สุด ใน สหรัฐอเมริกา

ท่าอากาศยานนานาชาติริคเคนแบคเกอร์ ทางตอนใต้ของแฟรงคลิน เป็นศูนย์ขนส่งสินค้า ที่ใช้โดยหน่วยยามแห่งชาติของโอไฮโอ เครื่องบินยักษ์ใหญ่ ได้ให้บริการไม่หยุด จากริคเคนแบคเกอร์ ไปยังจุดหมายปลายทางของฟลอริดา สนามบินดอน สก็อต แห่งรัฐโอไฮโอ และสนามบอลตัน เป็นสิ่งอํานวยความสะดวกทางการบินขนาดใหญ่ ในเขตโคลัมบัส

ประวัติการบิน

ท่าอากาศยานโคลัมบัสและท่าอากาศยานจาก 1929 ถึง 1958

ใน ปี 1907 ครอมเวล ดิกสัน วัย 14 ปี ได้ สร้าง SkyCycle ขึ้น มา ซึ่ง เป็น พาหะ ที่ ขับ รถ พัด ได้ บิน ไป ที่ สวน ขับขี่ สามปีต่อมา หนึ่งในนักบินนิทรรศการของตระกูลไรท์บราเธอส์ ฟิลลิป พาร์มาลี ได้ทําการบินพาณิชย์ครั้งแรกของโลก เมื่อบินสองแพ็คเกจที่มีไหม 70 ไมล์ ซึ่งมีไหม 88 กิโลกรัม (110 กม.) จากเดย์ตันถึงโคลัมบัสในรุ่นไรท์

นักบินทหารจากโคลัมบัส ต่างโดดเด่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 นักบินโคลัมบัสหกคน นําโดย เอดดี้ ริคเคนแบคเกอร์ ได้ 42 คน "ฆ่า" - เป็น 10% ของชัยชนะทางอากาศของสหรัฐทั้งหมดในสงคราม และมากกว่าผู้บุกเบิกของเมืองอื่น ๆ ในอเมริกา

หลังสงคราม ท่าอากาศยานพอร์ตโคลัมบัส (ปัจจุบันรู้จักกันในชื่อ จอห์น เกล็น โคลัมบัส อินเตอร์เนชันแนล แอร์ไลน์) ได้กลายเป็นแกนของระบบขนส่งทางรางสู่อากาศที่ประสานกัน ผู้โดยสารจากฝั่งตะวันออกสู่ตะวันตก TAT ซึ่ง ต่อ มา กลายเป็น TWA ได้ ให้ บริการ ด้าน การค้า หลัง จาก ที่ ชาร์ลส ลินด์เบิร์ก ได้ เลื่อน ระดับ โคลัมบัส ไป ยัง ประเทศ เพื่อ ให้ เป็น ศูนย์กลาง หลัง จาก ที่ เกิด ความล้มเหลว ของ ระดับ พันธบัตร ใน ปี 1927 ใน การ สร้าง สนามบิน ลิน เบิร์ก ได้ เข้า ร่วม การ รณรงค์ ใน เมือง ใน ปี 1928 และ ระดับ ความสัมพันธ์ ถัด ไป ได้ ผ่าน ไป ใน ปี นั้น ใน วัน ที่ 8 กรกฎาคม 1929 สนามบิน ได้ เปิด ทํา ธุรกิจ ด้วย เที่ยวบิน TAT ทาง ตะวัน ตก จาก โคลัมบัส ไป ยัง เวย์ โนกา โอ กลาโฮมา ใน 19 ผู้โดยสาร บน เที่ยวบิน นั้น คือ อมิเลีย เอียร์ฮาร์ต เฮนรี่ ฟอร์ด และ ฮาร์วีย์ ไฟร์สโตน ที่ ร่วม พิธี เปิด

ใน ปี 1964 เจอราลดีน เฟรดริทซ์ ม็อค ชาว โอไฮโอ ได้ กลายเป็น ผู้หญิง คน แรก ที่ ได้ บิน โซโล ไป ทั่ว โลก ทิ้ง ตัว ไว้ จาก โคลัมบัส และ สั่ง ส่ง จิตวิญญาณ แห่ง โคลัมบัส ไว้ การบินของเธอกินเวลาเกือบหนึ่งเดือนและบันทึกความเร็วเครื่องบินที่ต่ํากว่า 3,858 ปอนด์ (1,750 กิโลกรัม)

ขนส่งมวลชน

สถานี COTA ใน ถนน สปริง ของ โคต้า หนึ่ง ใน ห้า ศูนย์ ขนส่ง

สถานีรถไฟของเมืองตั้งแต่ปี ค.ศ. 1897 ถึง ค.ศ. 1977

โคลัมบัสยังคงให้บริการรถบัสที่แพร่หลาย ซึ่งเรียกว่า เซ็นทรัล โอไฮโอ แทรนซิต ออเชีย (COTA) บริการนี้ทํางาน 41 เส้นทาง ด้วยกองรถบัส 440 ลํา มีผู้โดยสารประมาณ 19 ล้านคนต่อปี COTA ทํางาน 23 เส้นทางบริการครบวงจรปกติ 14 บริการด่วน เส้นทางขนส่งรถโดยสารด่วน เส้นทางขนส่งโดยสารในย่านดาวน์ทาวน์ บริการกลางคืน คอนเน็กเตอร์สนามบิน และบริการอื่นๆ

รถ ประจํา ทาง ระหว่าง เมือง มี ให้ บริการ โดย เกรย์ฮาวด์ สาย รถ ประจํา ทาง บารอนส์ คมนาคม มิลเลอร์ รถ ประจํา ทาง โกบัส และ รถ ขนส่ง อื่น ๆ

โคลัมบัสไม่มีบริการรถไฟโดยสาร สถานีรถไฟใหญ่ของเมืองนี้คือสถานีรถไฟแห่งชาติอัมแทร็กซึ่งจอดอยู่บนสถานีรถไฟจํากัดแห่งชาติจนกระทั่งปี ค.ศ.1977 ถูกบดขยี้ในปี 1979 และศูนย์ประชุมเกรตเตอร์โคลัมบัสก็ตั้งอยู่ในสถานที่แห่งนี้ จนกระทั่งบริษัทแอมแทร็กก่อตั้งในปี 2514 ทางตอนกลางของเพนน์ได้เดินทางโดยเครื่องบินซินซินเนติ ลิมิเต็ด ไปยังเมืองซินซินซินซินนาติทางตะวันตกเฉียงใต้ (ในปีก่อนหน้านี้ รถไฟขบวนนี้ได้เดินทางไปยังนครนิวยอร์กทางทิศตะวันออก) รัฐโอไฮโอ จํากัด ระหว่างซินซินนาติและคลีฟแลนด์ โดยสถานียูเนียนที่ทําหน้าที่เป็นจุดหยุดระหว่างกลางที่สําคัญ (รถไฟขบวนนี้ไม่มีชื่อระหว่างปี 2500 ถึง 2514) และวิญญาณแห่งเซนต์หลุยส์ ซึ่งวิ่งระหว่างเซนต์หลุยส์และนครนิวยอร์กจนถึงปี 2514 สถานีรถไฟแห่งนี้ยังเป็นสถานีรถไฟในเพนซิลเวเนียอีกด้วย ทางรถไฟกลางนิวยอร์ก ทางรถไฟเชซาพีคและโอไฮโอ การรถไฟบัลติมอร์และโอไฮโอ ทางรถไฟนอร์และตะวันตก รถไฟคลีฟแลนด์ โคลัมบัส และรถไฟคินซินแนติ และพิตต์สเบิร์ก ซินคินนาติ ชิคาโก และ รถไฟเซนต์หลุยส์ ขณะ ที่ เมือง ขาด รถไฟ ท้องถิ่น รถไฟ ระหว่าง เมือง โคลัมบัส เป็น เมือง ที่ ใหญ่ ที่สุด และ เป็น เมือง หลวง ใน สหรัฐ ฯ โดย ไม่ มี รถไฟ ส่ง ทาง รถไฟ

โครงการ โอไฮโอ ฮับ ก่อตั้ง ขึ้น ใน ปี 2009 เสนอ ให้ มี บริการ รถไฟ ความ เร็ว สูง เชื่อมต่อ กับ โคลัมบัส กับ ซินซินนาติ และ กับ ศูนย์ รวม ที่ เสนอ ใน คลีฟแลนด์ และ ทาง ตะวันออก ณ ปี 2018 โครงการ นี้ ยัง ไม่ได้ รับ เงิน สนับสนุน

เครือข่ายจักรยาน

สถานีรถจักรยานในอําเภออารีนา

การ ขนส่ง จักรยาน ขณะ ที่ การขนส่ง กําลัง เพิ่ม ขึ้น เรื่อย ๆ ใน โคลัมบัส ใน พื้นที่ ที่ ค่อนข้าง ราบเรียบ ชุมชน เมือง ที่ สมบูรณ์ ประชากร นัก เรียน ขนาด ใหญ่ และ ถนน ที่ ไม่ อยู่ บน ถนน เมือง แห่ง นี้ ได้ วาง แผน ไบเคเวย์ ปี 2012 รวม ทั้ง การ ก้าว สู่ นโยบาย ถนน ที่ สมบูรณ์ ความพยายามระดับรากหญ้า เช่น ไบค์ ถึง ทํา งาน สัปดาห์ พิจารณา การ ขับจักรยาน ไบค์ ไบค์ จักรยาน คู่ สาม ของ แฟรงคลินตัน และ เครื่องจักรยาน เครื่อง วิทยุ ท้องถิ่น ที่ เน้น การ ปั่น จักรยาน ทํา ให้ เกิด การขนส่ง จักรยาน

โคลัมบัสยังเป็นเจ้าภาพจัดการปั่นจักรยานยนต์ "ออฟ-ช็อต" แบบผู้ส่งสาร รวมทั้งขี่รถกลุ่มที่ไม่มีการจัดระเบียบ ขี่มวลชนรายเดือนที่สําคัญ การแข่งขันโปโลจักรยาน การแสดงภาพยนตร์ คืนแข่งขันจักรยานและธุรกิจที่เป็นมิตรและหลากหลายตลอดทั้งปี กิจกรรม ทั้งหมด นี้ เกิดขึ้น ทั้ง ๆ ที่ สภาพ อากาศ ที่ โคลัมบัสชอบ อยู่ บ่อย ๆ

สะพาน ถนน หลัก เปิด ขึ้น ใน ปี 2010 มี จักรยาน ที่ ใช้ ไป กับ เลน เดิน ถนน คน เดิน แยก จาก รถ ติด

เมือง นี้ มี ระบบจักรยาน สาธารณะ ของ ตน เอง โคโก้ ไบค์ แชร์ มี เครือข่าย จักรยาน ประมาณ 600 คัน และ สถานี เชื่อมต่อ 80 แห่ง PBSC Arbon Solutions บริษัทในแคนาดา จัดหาเทคโนโลยีและอุปกรณ์ สกูตเตอร์ ไฟฟ้า จาก นก ก็ ถูก นํา มา ใช้

ส่วนแบ่งโมดอล

เมือง โคลัมบัส มี คน อยู่ ใน บ้าน มาก กว่า สัดส่วน เฉลี่ย ของ คน ที่ ไม่ มี รถ ใน ปี 2015 ร้อย ละ 9 . 8 ของ ครอบครัว โคลัมบัส ที่ ขาด รถ ตัว เลข ที่ ลด ลง เหลือ 9 . 4 เปอร์เซ็นต์ ใน ปี 2016 ค่าเฉลี่ย ของ ประเทศ คือ 8 . 7 เปอร์เซ็นต์ ใน ปี 2016 โคลัมบัส เฉลี่ย 1 . 55 คัน ต่อ ครัวเรือน ใน ปี 2016 เมื่อ เทียบ กับ ค่า เฉลี่ย ของ ประเทศ 1 . 8

โคลัมบัสมีเมืองน้องสาวสิบเมือง ที่กําหนดโดยซิสเตอร์ซิตีส์อินเตอร์เนชันแนล โคลัมบัส ก่อตั้ง ความสัมพันธ์ ของ น้อง สาว คน แรก ใน ปี 1955 กับ เจนัว อิตาลี เพื่อ ที่จะ สนับสนุน ความสัมพันธ์ นี้ โคลัมบัส ได้รับ เป็น ของ ขวัญ จาก คน ของ เจนัว รูปปั้น ทอง แดง ของ คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส รูปปั้นนี้มองข้ามถนนบรอดสตรีท หน้าโคลัมบัสซิตี้ฮอลล์ ตั้งแต่ปี 1955 ถึง 2020; ถูกถอนตัวออกไปตอนประท้วงจอร์จ ฟลอยด์

รายชื่อเมืองของน้องสาว

• เลนทซ์, เอ็ด (2003) โคลัมบัส: เรื่องของเมือง การ ทํา ซีรี่ส์ ของ อเมริกา อาร์เคเดีย ตีพิมพ์ ISBN 9780738524290 OCLC 52740866
• Moore, Opa (1930) ประวัติศาสตร์ ของ แฟรง คลิน เคาน์ตี้ โอไฮโอ. โทพีกา-อินเดียแนโพลิส: สํานักพิมพ์ประวัติศาสตร์